 |
Στίχοι: Νίκος Βαξαβανέλης
Μουσική: Παναγιώτης Μπρακούλιας
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Οικονομόπουλος
Η πρώτη αγάπη δεν ξεχνιέται
γι’αυτό δε γίνεται κι εσύ να ξεχαστείς
μεσ’τη ματιά μου η μορφή σου θα πλανιέται
όσο υπάρχω κι όσο ζω κι εσύ θα ζεις
Είσαι το παράπονο στα μάτια μου
είσαι ο κρυφός μου στεναγμός
κι όσο προσπαθώ να σε ξεχάσω
τόσο σε θυμάμαι σαν τρελός
Είσαι μια πληγή που δε γιατρεύεται
είσαι ο πρώτος μου ο χωρισμός
κι όσο προσπαθώ να σε ξεχάσω
τόσο σε θυμάμαι σαν τρελός
Η πρώτη αγάπη αφήνει σημάδια
γεμίζουν τα βράδια μ’ωραίες στιγμές
ξεπροβάλλεις σαν φως μεσ’τα σκοτάδια
και σε βλέπω σ’αγαπάω να μου λες
Είσαι το παράπονο στα μάτια μου
είσαι ο κρυφός μου στεναγμός
κι όσο προσπαθώ να σε ξεχάσω
τόσο σε θυμάμαι σαν τρελός
Είσαι μια πληγή που δε γιατρεύεται
είσαι ο πρώτος μου ο χωρισμός
κι όσο προσπαθώ να σε ξεχάσω
τόσο σε θυμάμαι σαν τρελός
|  |
Text: Nikos Vaxavanelis
Musik: Panayiotis Brakoulias
Uraufführung: Nikos Oikonomopoulos
Die erste Liebe ist nicht zu vergessen,
Es gibt dazu keinen Moment.
Deine Schönheit ist in meinen Augen.
Du wirst hier immer, bis ich lebe!
Du bist eine Beschwerde meiner Augen,
versteckte Seufzer meiner Seele!
Wenn ich dich vergessen habe,
muss ich nicht bei Sinnen sein werden!
Das ist eine Wunde, die nicht geheilt wird,
Und erste Trennung meines Lebens.
Dich zu vergessen
bemühe ich mich vergebens!
Die erste Liebe - die starke Eindrücke,
der Sinn der Abenden.
Das war ein Licht in der Dunkelheit,
wenn ich von Dir "Ich liebe dich!" gehört habe!
Du bist eine Beschwerde meiner Augen,
versteckte Seufzer meiner Seele!
Wenn ich dich vergessen habe,
muss ich nicht bei Sinnen sein werden!
Das ist eine Wunde, die nicht geheilt wird,
Und erste Trennung meines Lebens.
Dich zu vergessen
bemühe ich mich vergebens!
| |
