 |
Στίχοι: Νίκος Ζούδιαρης
Μουσική: Θοδωρής Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη
Σαν τελειώνουν τα φιλιά
σαν με πνίγει η ερημιά
άθελα μου μπαίνουν κάτι σκέψεις.
Όπως ήρθες ξαφνικά
κάποτε απ’ το πουθενά
έτσι ξαφνικά θα επιστρέψεις.
Εγω δε θέλω τα φιλιά
να `ναι σαν επισκέπτες
που `ρχονται από μοναξιά
κι έναν πόθο μοναχά
σβήνουνε και φεύγουνε σαν κλέφτες.
Που `ρχονται από μοναξιά
κι έναν πόθο μοναχά
σβήνουνε και φεύγουνε σαν κλέφτες.
Όταν ψάχνεις για να βρεις
σχέδια για αύριο της στιγμής
που μου λες χωρίς να στο ζητάω.
Εγώ κλείνω την καρδιά
σου χαμογελάω γλυκά
μέσα μου όμως σ’ αποχαιρετάω.
|  |
Lyrics: Nikos Zoudiaris
Musica: Thodoris Papadopoulos
Prima esecuzione: Eleftheria Arvanitaki
Quando stanno finendo i baci
quando mi soffoca la solitudine
senza volerlo mi vengono dei pensieri.
Come sei venuto d'improviso
un tempo da nessuna parte
cosi' a l'improviso te ne ritornerai la'.
Io non voglio che i baci
siano come ospiti
che vengono per solitudine
e un solo desiderio
si cancellano e scappano come ladri.
Che vengono per solitudine
e un solo desiderio
si cancellano e scappano come ladri.
Quando cerchi per trovare
piani del momento per domani
che mi dici senza chiedertelo.
Io chiudo il cuore
ti sorrido dolcemente
dentro di me pero' ti saluto.
| |
