 |
Στίχοι: Ελένη Γιαννατσούλια
Μουσική: Γιώργος Σαμπάνης
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Οικονομόπουλος
Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν, το `ξερα
μα αυτό το τέλος το `χα για πολύ αργότερα
δώδεκα η ώρα θαύματα και φώτα έκλεισες
είπες για το Νίκο ούτε που με νοιάζει και έφυγες
μα να ξέρεις σ’ αγαπώ κι όπου μ’ άφησες θα ζω
Θα `μαι εδω, πάντα εδω, θα ζω φαντάσου
Για μια στροφή απ’ τα κλειδιά σου μια βραδιά..
Θα `μαι εδω μηπως και `ρθεις και με γλιτώσεις..
και θα `μαι εδώ για να μπορείς να με προδώσεις άλλη μια φορά..
και θα μαι εδω για να μπορείς να με προδώσεις
Σου `δειχνα τα αστέρια το μυαλό σου κάπου έτρεχε
άψυχα τα χέρια μέσα μου και έξω έβρεχε
έτσι είναι οι αγάπες, θα `ναι μια ζωή νομίζουνε
κι όταν πουν αντίο την αρχή τους δε γνωρίζουνε
μα να ξέρεις σ’ αγαπώ κι όπου μ’ άφησες θα ζω
|  |
Text: Eleni Yiannatsoulia
Musik: Yioryos Sabanis
Uraufführung: Nikos Oikonomopoulos
Ich wusste, dass alle Schöne beendet werden,
aber diese Ende warte ich etwas später.
Um Mitternacht hast du mir Abschied gesagt
Und du bist von mir so schnell weggelaufen.
Aber du weisst – ich liebe dich und für immer bleibe hier!
Ich werde hier für immer bleiben,
Um deinen Eintritt jeden Nacht zu warten!
Vielleicht kommst Du, um mich zu retten,
um ich wieder verratet sein zu werde!
Ein andermal...
Meine Sterne sind nicht deine,
Deshalb ich heute leblose Hände habe.
Wir glauben, dass wir die tolle Liebe haben,
wissen aber bei dem Ende keinen Anfang!
Aber du weisst – ich liebe dich und für immer bleibe hier
| |
