 |
Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Βασίλης Γαβριηλίδης
Πρώτη εκτέλεση: Αντώνης Ρέμος
Κάτι αλλάζει όπως πέφτουνε τα φώτα
των φαναριών στην Πειραιώς, στην Κηφισίας,
κάτι αλλάζει τέτοια μέρα σαν και πρώτα,
ψάχνει η πόλη μια σταγόνα ευτυχίας...
Την πόρτα κράτα να περάσει το φεγγάρι,
να κάνει βόλτα στο δωμάτιο και να φύγει,
αυτός ο κόσμος όλο λέει αλλού να πάει
κι όλο στα μάτια σου επάνω καταλήγει...
Σου λέω κοίτα με, μου λες δε θέλω...
Μα πώς μπορείς να μη πιστεύεις πια στα θαύματα;..
Τις άλλες μέρες το καταλαβαίνω...
Μα πώς μπορείς να μη με αγαπάς τα Σάββατα;..
Πες μου πως γίνεται να μη με αγαπάς τα Σάββατα...
Κορμιά δεμένα επιμένουν στην αγάπη...
στα σινεμά, σε μια αγκαλιά, σε δυο αστεία.
Αυτή τη μέρα μ’ ό,τι αντέχει να υπάρχει,
ψάχνει η πόλη μια χαμένη ευκαιρία...
|  |
Lyrics: Nikos Moraitis
Music: Vasilis Yavriilidis
First version: Adonis Remos
Something is changing as the lights go down
of the traffic lights at Pireos,at Kifisias,
something is changing such a day as at first
town is looking a drop of happiness...
Keep open the door for the moon to come in,
to walk around the room and leave,
this world always says is going to another place
but every time is end up in your eyes..
I tell you look at me,you say to me you don't want to...
How can you not believe more in miracles?...
The other days I can get it...
But how can you not loving me at Saturdays?...
Tell me how it can be,you not loving me at Saturdays...
Tied Bodies insist on love...
at movie theatres,in a hug,in two jokes.
This day with everything that bear to exist,
town is looking for a lost chance...
| |
