 |
Στίχοι: Νίκη Σπυροπούλου
Μουσική: Πάνος Καπίρης
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Οικονομόπουλος
Εγώ είμαι γιος της αστραπής,
κι είμαι τραγούδι της βροχής
και τ’ ουρανού δραπέτης...
Κι ήρθα πρωί μιας Κυριακής
να ζήσω πάθη μιας ζωής
στα βιαστικά σαν κλέφτης...
Και να εγώ ο δυνατός
μπροστά σου έγινα μικρός,
μπρος τη δική σου αγάπη...
Έριξα σώμα και καρδιά
μες του φιλιού σου τη φωτιά,
έγινα όλος στάχτη...
Εγώ έχω φίλους τα πουλιά
και ξέρω να πετώ ψηλά,
να ξεγελώ θανάτους...
Και να κερνάω τους καημούς
νερό και δάκρυ ποταμούς
να πίνουν άσπρο πάτο...
|  |
Text: Niki Spyropoulou
Musik: Panos Kapiris
Uraufführung: Nikos Oikonomopoulos
Ich bin ein Sohn des Blitzes,
Ich bin ein Regenlied.
Ich bin Himmelsflüchtling.
Einen Sonntagsmorgen verstand ich:
Wie ein Junge hab‘ ich mich verliebt.
Und habe Eile, wie ein Dieb.
Dort war ich mit Kraft und Macht,
Aber mit dir bin ich so klein,
Vor der Liebe hab‘ ich mich verneigt.
Ich warf mein Herz und Körper
In deinen eigenen Küssfeuer
Und ich bin alle Asche geworden.
Ich war dort ein Vogelfreund
Und fliege ohne Angst sehr hoch
Und verachte meinen Tod.
Ich bewirte meine Trauer
Mit Flüsse von Tränen
Um bis zur Neige zu leeren.
| |
