 |
Στίχοι: Αφροδίτη Μάνου
Μουσική: Αφροδίτη Μάνου
Πρώτη εκτέλεση: Αφροδίτη Μάνου
Άλλες ερμηνείες:
Τάνια Τσανακλίδου
Το ξέρω πως τα πήρε πια η βροχή
τα λόγια που ποτέ δε μού `χες πει
Μα εγώ τα καταλάβαινα
παιδί και μεταλάβαινα
του έρωτά σου τ’ άχραντα μυστήρια
Πού πάει ο έρωτας όταν πεθάνει
Σε ποιο αστέρι, σε ποιον ουρανό
Φοράει της νύχτας το στεφάνι
Ή βάφει πορφυρό το δειλινό
Της άνοιξης το πρώτο δειλινό
Το ξέρεις πως δε φτάνει πια ο καιρός
να σβήσει εκείνο τ’ άγριο το φως
Τις νύχτες που σε γλύκαινα
σαν γυμνασμένη λύκαινα
του έρωτα ζητώντας τα μαρτύρια
Πού πάει ο έρωτας όταν πεθάνει
Σε ποιο αστέρι, σε ποιον ουρανό
Φοράει της νύχτας το στεφάνι
Ή βάφει πορφυρό το δειλινό
Της άνοιξης το πρώτο δειλινό
|  |
Versuri: Afroditi Manou
Muzică: Afroditi Manou
Prima de performanţă: Afroditi Manou
Alte spectacole:
Tania Tsanaklidou
Știu că le-a luat ploaia
Pe cuvintele pe care niciodată nu mi le spuseseşi
Dar eu le înțelegeam
Ca un copil și mă împărtășeam
Cu Sfânta Împărtășanie a iubirii tale.
Unde se duce iubirea când moare?
Pe ce stea, pe care cer?
Poartă cununa nopții
Sau colorează în purpuriu înserarea,
Prima înserare a primăverii?
Știi că nu mai este de ajuns timpul
Să stingă acea lumină sălbatică
În nopțile în care te alinam
Ca o lupoaică antrenată
Căutând suferințele iubirii.
Unde se duce iubirea când moare?
Pe ce stea, pe care cer?
Poartă cununa nopții
Sau colorează în purpuriu înserarea,
Prima înserare a primăverii?
| |
