 |
Στίχοι: Κώστας Βάρναλης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Άλλες ερμηνείες:
Αντώνης Καλογιάννης
Χορωδία Τερψιχόρης Παπαστεφάνου
Μαρία Σουλτάτου
Είχε την τέντα ξομπλιαστή
η βάρκα του καμπούρη Αντρέα.
Γυρμένος πλάι στην κουπαστή
ονείρατα έβλεπεν ωραία.
Η Κατερίνα, η Ζωή,
τ’ Αντιγονάκι, η Ζηνοβία.
Ω, τι χαρούμενη ζωή!
Χτυπάς, φτωχή καρδιά, με βία.
Τα μεσημέρια τα ζεστά
τη βάρκα παίρνανε τ’ Αντρέα
για να τις πάει στ’ ανοιχτά
όλες μαζί, τρελή παρέα.
Ήρθ’ ο χειμώνας ο κακός
και σκόρπισε η τρελή παρέα
Και σένα βήχας μυστικός
σ’ έριξε χάμω, μπάρμπα Αντρέα.
|  |
Text: Kostas Varnalis
Musik: Mikis Theodorakis
Uraufführung: Yriyoris Bithikotsis
Weitere Aufführungen:
Adonis Kaloyiannis
Horodia Terpsihoris Papastefanou
Maria Soultatou
Es hatte ein schmuckes Segel,
das Boot des buckligen Andreas
neben der Reling angelehnt
sah er schöne Träume
Die Katerina und die Zoi
die kleine Antigoni und die Zinovia
o, was für ein fröhliches Leben!
Da schlägst du, mein armes Herz, ganz kräftig
An den heißen Mittagen
nahmen sie das Boot von Andreas
damit er sie hinaus aufs offene Meer nimmt
alle zusammen, eine verrückte Gesellschaft
Dann kam der harte Winter
und die verrückte Gesellschaft zerstreute sich
und dich, Barba Andreas,
hat ein versteckter Husten niedergestreckt.
| |
