 |
Στίχοι: Federico Garcia Lorca
Μουσική: Νίκος Μαμαγκάκης
Πρώτη εκτέλεση: Νένα Βενετσάνου
Πάει ο Δον Μποΐσο,
πάει με τη δροσούλα,
πάει μακριά στους μαύρους
για να βρει νυφούλα,
πάει μακριά στους μαύρους
για να βρει νυφούλα.
Να τηνε που πλένει
σε μια κρύα βρύση.
- Γεια χαρά σου, μαύρη,
γεια σου, εβραιοπούλα.
Γεια χαρά σου, μαύρη,
γεια σου, εβραιοπούλα.
Θέλω τ’ άλογό μου
λίγο να ποτίσω.
- Πάρε τ’ άλογό σου
και μην έρθεις πίσω.
Πάρε τ’ άλογό σου
και μην έρθεις πίσω.
Ούτε μαύρη είμαι
ούτε εβραιοπούλα.
Είμαι βαφτισμένη,
χρόνια σκλαβωμένη.
- Αν μου λες αλήθεια
τότε θα σε πάρω
κι ακριβά μετάξια
πάνω σου θα βάλω.
Μαύρη όμως αν είσαι
με τους μαύρους ζήσε.
Στ’ άλογο την παίρνει
κι όλο τη ρωτάει,
πέσανε τ’ απόσκια
και δεν του μιλάει
ώσπου φτάσαν πέρα
στο μεγάλο κάμπο.
Στέναξε η κοπέλα
κι άρχισε να κλαίει:
- Μακρινοί μου τόποι,
μακρινή ζωή μου!
Την ελιά που βλέπεις
φύτεψε ο πατέρας.
Η γλυκιά μου η μάνα
έγνεθε μετάξι
και ο Δον Μποΐσο
ο πικραδερφός μου
έδιωχνε τους ταύρους
που περνούσαν μπρος μου.
- Πες μου, πώς σε λένε;
- Είμαι η Ροσαλίντα.
Έτσι με βαφτίσαν
γιατί σαν γεννιόμουν
φάνηκε ένα ρόδο
πάνω στο κορμί μου.
- Τότε απ’ τα σημάδια
θα ’σαι η αδερφή μου.
Της χαράς τις πόρτες
άνοιξε, μανούλα,
δε σου φέρνω νύφη
σου ’φερα αδερφούλα.
|  |
Letras de Canciones: Federico Garcia Lorca
Música: Nikos Mamaykakis
Primera representaci: Nena Venetsanou
Camina don Boyso
mañanita fría
a tierra de moros
a buscar amiga.
Hallóla lavando
en la fuente fría:
¿Qué haces ahí,
mora,
hija de
judía?
Deja mi caballo
beber agua fría.
Reviente el caballo
y quien lo traía,
que yo no soy mora
ni hija de
judía.
Soy una cristiana
que aquí estoy
cautiva.
Si fueras cristiana
yo te llevaría,
en paños de seda
yo te envolvería;
pero si eres mora,
yo te dejaría.
Montóla a caballo
por ver que decía;
en las siete leguas
no hablará la niña.
Al pasar un campo
de verdes olivas
por aquellos prados
qué llantos hacía.
¡Ay prados! ¡Ay prados!
prados de mi vida,
cuando el rey mi padre
plantó aquí esta oliva,
él se la plantara,
yo se la tenía,
la reina mi madre
la seda torcía,
mi hermano don Boyso
los toros corría.
¿Y cómo te llamas?
Yo soy Rosalinda,
que así me pusieron
porque al ser nacida
una linda rosa
n´el pecho tenía.
Pues tú, por las señas
mi hermana serías.
Abra la mi madre
puertas de alegría,
por traerla nuera
le traigo a su hija.
| |
