 |
Στίχοι: Αιμίλιος Σαββίδης
Μουσική: Μιχάλης Σουγιούλ
Πρώτη εκτέλεση: Σοφία Βέμπο
Άλλες ερμηνείες:
Αλίκη Βουγιουκλάκη
Οπισθοδρομικοί
Ελευθερία Αρβανιτάκη
Μπάμπης Τσέρτος
Μες στους δρόμους της Βαγδάτης
είδαν τη κορμοστασιά της
και ζηλέψανε.
Και μια νύχτα δίχως άστρα
μπήκαν στα ψηλά τα κάστρα
και την κλέψανε.
Έτσι το ’θελε η Τύχη
και η Ζεχρά σε έναν σεΐχη
παραδόθηκε.
και από τότε στο φεγγάρι
κλαίει κάποιο παλληκάρι
που προδόθηκε.
Ζεχρά,
πίστεψε με, Ζεχρά,
πως πονώ κι υποφέρω
δε σε λησμονώ.
Ζεχρά,
με δυο χείλη ωχρά
τ’όνομά σου προφέρω,
κλαίω και θρηνώ.
Γύρω μου είν’ όλα νεκρά,
σου τ’ορκίζομαι Ζεχρά.
|  |
Lyrics: Aimilios Savvidis
Music: Mihalis Souyioul
First version: Sofia Vebo
Other versions:
Aliki Vouyiouklaki
Opisthodromikoi
Eleftheria Arvanitaki
Babis Tsertos
Brenda rrugëve të Bagdadit
e panë hijeshinë e saj
dhe e patën zili.
Dhe një natë pa yje
hyrën në kështjellat e larta
dhe e rrëmbyen.
Kështu e donte fati,
dhe Zehra një sheikut
iu dorëzua.
Dhe që atëherë në hënë,
qan një djalosh
q' u tradhëtua.
Zehra,
më beso, Zehra,
se kam dhimbje dhe vuajtje,
nuk të harroj.
Zehra,
me dy buzë të zbehta
emrin tënd e shqiptoj
qaj dhe vajtoj.
Përreth meje gjithçka është e vdekur,
të betohem, Zehra.
| |
