 |
Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης
Μουσική: Πέτρος Βαγιόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Ορφέας Περίδης
Άλλες ερμηνείες:
Ορφέας Περίδης & Λιζέττα Καλημέρη & Μανώλης Ρασούλης
Ο παγωμένος Δούναβης της καρδιάς μου
σταμάτησε ξαφνικά να κυλά
Τα νερά του δεν πήγαιναν πουθενά
κι ό,τι αγάπησα και μ’ αγάπησε νόμισα
πως χάθηκε στα σκοτεινά και παντοτινά
Ώσπου ξανάρθες και μου `δωσες το χέρι,
έλα προστάζεις, η αγάπη είναι φωτιά
Τη ζωή μου θύμισες και να `ταν μόνο ετούτο,
μ’ έσυρες κι αρχίσαμε τους κύκλους του χορού
και το βαλς σαν βάλσαμο το νιώθω μεσ’ το αίμα
σαν κραυγή του θάνατου σαν γέλιο ενός μωρού
Κι έτσι αγαπημένη μου θα μείνω ζωντανός
ως το τέλος Δεκέμβρη του `99, μεσάνυχτα ακριβώς,
να κρατήσω τον όρκο που έχω δεθεί,
το βαλς που σου υποσχέθηκα και να υπάρχει μόνο αυτή,
αυτή η στιγμή, η ιερή στιγμή
Που νιώθω σαν φλόγα, καθώς σε στροβιλίζω,
ρόδο που καίει, φωτίζει όλη τη γη
Τη ζωή μου θύμισες και να `ταν μόνο ετούτο,
μ’ έσυρες κι αρχίσαμε τους κύκλους του χορού
και το βαλς σαν βάλσαμο το νιώθω μεσ’ το αίμα
σαν κραυγή του θάνατου σαν γέλιο ενός μωρού
|  |
Text: Manolis Rasoulis
Musik: Petros Vayiopoulos
Uraufführung: Orfeas Peridis
Weitere Aufführungen:
Orfeas Peridis & Lizetta Kalimeri & Manolis Rasoulis
Der gefrorene Donaustrom meines Herzens
hörte plötzlich auf zu fließen
Seine Wasser strömten nirgendwo hin
und ich dachte, dass alles, was ich liebte und was mich liebte,
im Dunkeln unterging für immer
Komm, gebiete, bis du zurückkommst und mir die Hand gibst,
die Liebe ist wie Feuer
Du erinnerst dich an mein Leben und dass es nur so war,
dass du mich gezogen hast und wir die Jahreszyklen begonnen haben,
und ich spüre den Walzer wie Balsam im Blut,
wie einen Todesschrei, wie das Lachen eines Säuglings
Und so, meine Geliebte, werde ich am Leben bleiben
bis Ende Dezember 99, Punkt Mitternacht,
um den Eid zu halten, den ich gegeben habe,
den Walzer, den ich dir versprochen habe, wird es nur
in diesem einen, heiligen Moment geben
Den ich fühle wie eine Flamme, zumal ich dich drehe,
wie eine Rose, die brennt und die ganze Erde beleuchtet
Du erinnerst dich an mein Leben und dass es nur so war,
dass du mich gezogen hast und wir die Jahreszyklen begonnen haben,
und ich spüre den Walzer wie Balsam im Blut,
wie einen Todesschrei, wie das Lachen eines Säuglings
| |
