 |
Στίχοι: Νίκη Παπαθεοχάρη
Μουσική: Γιώργος Σαμπάνης
Πρώτη εκτέλεση: Αντώνης Ρέμος
Όλα τα λόγια τα ακριβά μου τελειώσανε
Λόγο δεν είχαμε στα ίδια να γυρνάμε
Ούτε εγώ ούτε η αγάπη καταφέραμε
Μαζί και οι τρεις στα ίδια μέτρα να χωράμε
Είδα στον ύπνο μου μια θάλασσα να καίγεται
Και από πάνω της τα σύννεφα να λιώνουν
Κι από ένα αστέρι ένα γκρίζο δάκρυ έτρεξε
Είπα να δεις πως όλα τώρα εδώ τελειώνουν
Μην ξαναρθείς ποτέ ποτέ σε τέτοιο όνειρο
Το μαξιλάρι σου το άδειο δε φοβάμαι
Μην ξαναρθείς, θάλασσα, δάκρυ και φωτιά
Είναι όλα μέσα μου βαθιά κι όταν κοιμάμαι
Μην ξαναρθείς ποτέ ποτέ ούτε σε όνειρο
Μην ξαναρθείς γιατί τα όνειρα μου πνιγείς
Ούτε στιγμή δε θέλω πια άλλο να σκέφτομαι
Πως θα ξαναρθείς πάλι για να ξαναφύγεις
Θα `θελα μία σου ανάσα να φυλάκιζα
Για να `χω κάτι από αγάπη να θυμάμαι
Σημαντική ήσουν μονάχα μέσα στ’ όνειρο
Αυτή η αλήθεια με τρομάζει αυτή φοβάμαι
|  |
Tекст: Niki Papatheohari
Mузика: Yioryos Sabanis
Прва представа: Adonis Remos
Немам више ниједну вредну реч,
нисмо имали разлога да се вратимо на старо.
Ни ја ни љубав нисмо успели
да нас све троје сместимо заједно.
Видео сам у сну море које гори
и над њим облаке што се топе.
Мислио сам да ћеш увидети да је свему овде крај.
Не враћај се никад више у такав сан,
не бојим се твог празног јастука.
Не враћај се, море, сузе и ватра
јесу све што је дубоко у мени док спавам.
Не враћај се никада више ни у сан,
не враћај се, јер ми гушиш снове.
Ни тренутак више не желим да размишљам
како ћеш опет доћи да би отишла.
Волео бих да могу да заробим један твој уздах,
да ми остане нешто за успомену од љубави.
Битна си била само у сну.
Ова истина ме ужасава, ње се бојим.
| |
