 |
Στίχοι: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Πρώτη εκτέλεση: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Άλλες ερμηνείες:
Δημήτρης Μητροπάνος
Με τραγούδια λυπημένα
ανταμώναμε τα βράδια
και με χάδια κουρασμένα
απ’ της μέρας τα σημάδια
Τα τσιγάρα μοιρασμένα
η κιθάρα δανεική
όνειρα μπογιατισμένα
σε μι’ ασπρόμαυρη ζωή
Τώρα πάψαν τα τραγούδια
ξέβαψαν τα χρώματα
δρόμοι και παλιές πλατείες
άλλαξαν ονόματα
Κι άμα δω κανένα φίλο
τρέμω μη με θυμηθεί
πεθαμένες καλησπέρες
δε γουστάρω να μου πει
Μού `χες πει πως όλα αλλάζουν,
τρομαγμένα και βουβά
κι ό,τι πιότερο αγαπάμε
μας πληγώνει πιο βαθιά
Μού `χες πει πως όλα αλλάζουν
φτάνει μόνο μια αφορμή
μα τα δυο σου μάτια μοιάζουν
φάροι σ’ άγονη γραμμή
Κι άμα δω κανένα φίλο
τρέμω μη με θυμηθεί
πεθαμένες καλησπέρες
δε γουστάρω να μου πει
Κι άμα δω κανένα φίλο
τρέμω μη με θυμηθεί
πεθαμένες καλησπέρες
δε γουστάρω να μου πει
|  |
Lyrics: Miltiadis Pashalidis
Music: Miltiadis Pashalidis
First version: Miltiadis Pashalidis
Other versions:
Dimitris Mitropanos
With sad songs
we used to meet in the evenings
and with tired caresses
form the scars of the day
The cigarettes were shared
the guitar was borrowed
the dreams were painted
in a black and white life
Now the songs have ceised
the colours faded
streets and old plazas
changed names
And if I see a friend
I am shaking that he will remember me*
I don't fancy to be told
a dead "good evening"
You had told me that everything changes,
frightened and silent
and whatever we love the most
hurts us deeper than anything else
You had told me that everything changes
a sole cause is enough
but your two eyes look like
lighthouses in a barren line.
And if I see a friend
I am shaking that he will remember me
I don't fancy to be told
a dead "good evening"
And if I see a friend
I am shaking that he will remember me
I don't fancy to be told
a dead "good evening"
| |
