 |
Στίχοι: Γιάννης Πάριος
Μουσική: Χάρης Βαρθακούρης
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πάριος & Χάρης Βαρθακούρης
Να 'χε χρώμα η μοναξιά
στο χαρτί να ζωγραφίσω,
να την κάνω θαλασσιά
και αγέρα πελαγίσιο.
Να της βάλω και πανιά
για ταξίδι τελευταίο,
λιμανάκι στο Αιγαίο
η δική μου αγκαλιά.
Πιο καλή η μοναξιά
από σένα που δε φτάνω,
μια σε βρίσκω μια σε χάνω
πιο καλή η μοναξιά.
Να 'ταν πέτρα η μοναξιά
σκαλοπάτι να τ' ανέβεις,
να χαθείς στη λησμονιά
για να μη σε δω που φεύγεις.
Και να γίνεσαι καπνός
σαν τσιγάρο που τελειώνει,
τώρα πια θα είσαι μόνη
και θα είμαι μοναχός.
Πιο καλή η μοναξιά
από σένα που δε φτάνω,
μια σε βρίσκω μια σε χάνω
πιο καλή η μοναξιά.
Πιο καλή η μοναξιά
από σένα που δε φτάνω,
μια σε βρίσκω μια σε χάνω
πιο καλή η μοναξιά.
|  |
лирика: Yiannis Parios
lyrics
музыка: Haris Varthakouris
Первое исполнение: Yiannis Parios & Haris Varthakouris
Если б одиночество цветом раскрасить
Если б видимо его изобразить
То морским я его бы представил
И меня овеял бы бриз!
И поднял бы я паруса
Последнего пути
В Эгейском море, в тот лиман
В объятия твои
Уединенье выбрал я,
Коль ты так далека!
То пришла ты, то ушла -
Оставила меня!
Если б одиночество камнями стало
Было б ступенькой, поднялась бы ты
И чтоб в забвенье себя потеряла
Навеки со мной осталась бы ты!
Чтоб дымом табачным надо мною парила
Будто сигара, что докурил я!
Отныне и ты одинокою станешь,
Коль одиноким меня оставляешь!
| |
