 |
Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης
Μουσική: Γιώργος Τσαγκάρης
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Και να που φτάσαμε εδώ
Χωρίς αποσκευές
Μα μ’ ένα τόσο ωραίο φεγγάρι
Και εγώ ονειρεύτηκα έναν καλύτερο κόσμο
Φτωχή ανθρωπότητα, δεν μπόρεσες
ούτε ένα κεφαλαίο να γράψεις ακόμα
Σα σανίδα από θλιβερό ναυάγιο
ταξιδεύει η γηραιά μας ήπειρος
Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη
Βέβαια αγάπησε
τα ιδανικά της ανθρωπότητας,
αλλά τα πουλιά
πετούσαν πιο πέρα
Σκληρός, άκαρδος κόσμος,
που δεν άνοιξε ποτέ μιαν ομπρέλα
πάνω απ’ το δέντρο που βρέχεται
Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη
Ύστερα ανακάλυψαν την πυξίδα
για να πεθαίνουν κι αλλού
και την απληστία
για να μένουν νεκροί για πάντα
Αλλά καθώς βραδιάζει
ένα φλάουτο κάπου
ή ένα άστρο συνηγορεί
για όλη την ανθρωπότητα
Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη
Καθώς μένω στο δωμάτιο μου,
μου `ρχονται άξαφνα φαεινές ιδέες
Φοράω το σακάκι του πατέρα
κι έτσι είμαστε δυο,
κι αν κάποτε μ’ άκουσαν να γαβγίζω
ήταν για να δώσω
έναν αέρα εξοχής στο δωμάτιο
Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη
Κάποτε θα αποδίδουμε δικαιοσύνη
μ’ ένα άστρο ή μ’ ένα γιασεμί
σαν ένα τραγούδι που καθώς βρέχει
παίρνει το μέρος των φτωχών
Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη!
Δος μου το χέρι σου..
Δος μου το χέρι σου..
|  |
Lyrics: Tasos Livaditis
Music: Yioryos Tsaykaris
First version: Vasilis Papakonstadinou
Here we arrived
without luggage
but with such a beautiful moon.
Still, I dreamed of a better world...
Poor humanity, you haven't managed to write
not even one more chapter.
Οur Old Continent is travelling.
like a board out of a pathetic shipwreck
But at nights, how beautifully
the earth smells.
He loved of course
the ideals of humanity
but the birds
were flying far away.
Cruel, heartless world
that never opened an umbrella
above the tree that is getting wet.
But at nights, how lovely
the earth smells.
Afterwards, they invented compass
so that they can die elsewhere too.
And (they also invented) greed
so that they can stay forever dead.
But, as the night is falling
a flute -somewhere-
or a star, is pleading
for the whole humanity.
But at nights,
the earth smells so beautifully.
As I stay in my room
suddenly brilliant ideas occur to me.
I wear my father's jacket
so there's two of us.
And if ever someone heard me barking
all I meant was to give
the room an air of the countryside.
But at nights, how beautifully
the earth smells.
Someday we will (be able to) deliver justice
through a star or (through a) flower.
Just like a song which, when it rains,
it stands on the poor people's side.
But at nights, how beautifully
the earth smells.
Give me your hand.
Give me your hand.
| |
