 |
Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Φαραντούρη
Άλλες ερμηνείες:
Γιώργος Ζωγράφος
Αλέξια
Τάνια Τσανακλίδου
Τι ωραία που είν’ η αγάπη μου
με το καθημερνό της φόρεμα
κι ένα χτενάκι στα μαλλιά.
Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία.
Κοπέλες του Άουσβιτς,
του Νταχάου κοπέλες,
μην είδατε την αγάπη μου;
Την είδαμε σε μακρινό ταξίδι,
δεν είχε πια το φόρεμά της
ούτε χτενάκι στα μαλλιά.
Τι ωραία που είν’ η αγάπη μου,
η χαϊδεμένη από τη μάνα της
και τ’ αδελφού της τα φιλιά.
Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία.
Κοπέλες του Μαουτχάουζεν,
κοπέλες του Μπέλσεν,
μην είδατε την αγάπη μου;
Την είδαμε στην παγερή πλατεία
μ’ ένα αριθμό στο άσπρο της το χέρι,
με κίτρινο άστρο στην καρδιά.
Τι ωραία που είν’ η αγάπη μου,
η χαϊδεμένη από τη μάνα της
και τ’ αδελφού της τα φιλιά.
Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία.
|  |
Lyrics: Iakovos Kabanellis
Musiikki: Mikis Theodorakis
Kantaesitys: Maria Faradouri
Muut esitykset:
Yioryos Zoyrafos
Alexia
Tania Tsanaklidou
Kuinka kaunis rakkaani onkaan
hänet nähdessäni arkimekossaan
ja kampa hiuksissaan
kukaan ei tiennyt, että hän on niin kaunis.
Auschwitzin naiset,
Dachaun naiset,
oletteko nähneet rakkaintani, kenties;
Me näimme hänet pitkällä matkallaan,
hänellä ei ollut enää mekkoa päällään
eikä kampaa hiuksissaan.
Kuinka kaunis rakkaani onkaan,
äitinsä hemmottelema
veljiensä syleilemä.
Kukaan ei tiennyt, että hän on niin kaunis.
Mauthausenin naiset,
Belsenin naiset,
oletteko nähneet rakkaintani, kenties;
Me näimme hänet seisomassa jäisellä aukiolla
numero vaaleassa käsivarressaan,
sydämensä päällä keltainen tähti.
Kuinka kaunis rakkaani onkaan,
äitinsä hemmottelema
veljiensä syleilemä.
Kukaan ei tiennyt, että hän on niin kaunis.
| |
