 |
Στίχοι: Κώστας Φασουλάς
Μουσική: Γιάννης Νικολάου
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Σκουλάς
Άλλες ερμηνείες:
Παντελής Θαλασσινός
Γιάννης Νικολάου
Τ’ άγρια πουλιά τα ημερεύω,
όλο για σένα τους μιλώ και τα μαγεύω.
Τ’ άγρια πουλιά τα ημερεύω,
με τα σπασμένα μου φτερά τα συντροφεύω.
Όμως τι κρίμα, που δε μάγεψα κι εσένα,
τι κρίμα που δεν άγγιξα της τρέλας σου το αγρίμι,
κι έγινε η αγάπη, η αγάπη, ένα συντρίμμι,
σημάδι που χαράχτηκε στην πιο βαθιά μου μνήμη.
Τ’ άγρια πουλιά ρωτούν τη νύχτα,
με ποιο τραγούδι να ξορκίζεται η πίκρα.
Τ’ άγρια πουλιά στο πέταγμα τους,
αναστενάζουν μες απ’ το κελάηδημα τους.
Όμως τι κρίμα, που δε μάγεψα κι εσένα,
τι κρίμα που δεν άγγιξα της τρέλας σου το αγρίμι,
κι έγινε η αγάπη, η αγάπη, ένα συντρίμμι,
σημάδι που χαράχτηκε στην πιο βαθιά μου μνήμη.
|  |
Lyrics: Kostas Fasoulas
Music: Yiannis Nikolaou
First version: Vasilis Skoulas
Other versions:
Padelis Thalassinos
Yiannis Nikolaou
My wil(d) birds
Tell me. Did you see my love?
My wild birds
Fly down me broken wings.
what a pity you are not a wild bird
what a pity I touch not your breast,
and lov(e) is out my heart
an alive sign down my head
My wild bird(s) tell me every night,
love songs.
Wild birds in their flight,
(They) sigh in pride
what a pity you' re not a wild bird
what a pity I touch you not Sweet
and love is out my heart
an alive sign down (my) head
| |
