 |
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Κάτω απ’ το μαξιλάρι
είναι ένα βαθύ πηγάδι
που μέσα κατοικούν
οι ψυχές που σ’ αγαπούν.
Παλεύουν κάθε βράδυ
με τα κιούγκια στο σκοτάδι
να φτάσουν στα ψηλά
πλάι στο μαχαραγιά.
Να σου μιλάν στον ύπνο,
να σε μπάζουνε σε κήπο
με μ’ Αϊ Γιάννη και λωτούς
με χειμωνανθούς.
Κι όταν σ’ αναταράσσει
για τα σκάρτα που `χεις πράξει
κύμα φαρμακερό,
να σου δίνουν φυλαχτό.
Χαϊμαλί από μετάξι,
που `χουν μέσα του φυλάξει
άχυρο απ’ τη γη
που `χει μείνει απάτητη.
Έρχονται και σε μένα
πρόσωπα λησμονημένα,
άδεια και χλωμά
από πριν κι από μετά.
Μου κρατάν το χέρι
στο ταξίδι, στο καρτέρι
στον ύπνο τον βαθύ.
Είναι λίγοι, είναι πολλοί.
Μέσα στο πηγάδι
κάτω απ’ το μαξιλάρι
ρίχνονται οι ψυχές
Ήλιε μου τώρα βγες!
|  |
Lyrics: Thanasis Papakonstadinou
Music: Thanasis Papakonstadinou
First version: Thanasis Papakonstadinou
Under the pillow
there's a deep well
and inside it
live the souls that love you
They struggle every night
in the darkness, against the water-pipes
to reach out, up high
and stand beside their great ruler
They speak to you in your sleep
they hide you in their garden
of summer roses and lotuses
and wintersweets
And whenever you are stirred
by poisonous waves of regret
for all the wrongs you've done
they give you their talisman for protection
Its a silken trinket
and they have hidden inside it
hay from still untrodden lands
They come to me too
forgotten
hollow and pale faces
from both my future and my past
They hold my hand
in travelling, in waiting
in the hours of my deepest sleep
they are so few, they are so many
Inside this well
under the pillow
it's where all these souls are thrown
My sun, do come out now!
| |
