 |
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Πρώτη εκτέλεση: Σταύρος Ξαρχάκος & Δέσπω Διαμαντίδου
Άλλες ερμηνείες:
Δήμητρα Γαλάνη
Μια Κυριακή στην Κοκκινιά
στην παιδική μου γειτονιά
είδα μια γριά χοντρομπαλού
που ο νους της έτρεχε αλλού
Την κοίταξα με κοίταξε
σαν κουκουβάγια σε μπαξέ
και μου `πε με φωνή θολή
που μάνα θύμιζε τρελή:
«Σε χώμα φύτρωσα ζεστό
αιώνες πριν απ’ τον Χριστό.
Ζούσα καλά κι ευχάριστα
κι έπαιρνα μόνο άριστα.
Μα σαν προχώρησε ο καιρός
έγινε ο κόσμος μοχθηρός
και με βατέψανε, που λες,
αράδα βάρβαρες φυλές
Σελτζούκοι Σλάβοι Ενετοί
λες κι ήταν όλοι τους βαλτοί
Τότε κατάλαβα γιατί
καμένο ήμουνα χαρτί
δίχως χαρά δίχως γιορτή
Σιγά σιγά και ταπεινά
μ’ αγώνες και με βάσανα
καινούργια έβγαλα φτερά
μα ήρθαν τα χειρότερα
Είδα το ίδια μου παιδιά
να δίνουν σ’ άλλους τα κλειδιά
και με χιλιάδες ψέματα
με προδοσίες κι αίματα
να μου σπαράζουν την καρδιά
Γι’ αυτό μια νύχτα σκοτεινή
θ’ ανέβω στην Καισαριανή
με κουρασμένα βήματα
να κλάψω για τα θύματα
στ’ αραχνιασμένα μνήματα
Κι εκεί ψηλά στον Υμηττό
αντίκρυ στον Λυκαβηττό
μικρό κεράκι θα κρατώ
να φέγγει χρόνους εκατό»
|  |
Text: Nikos Ykatsos
Musik: Stavros Xarhakos
Uraufführung: Stavros Xarhakos & Despo Diamadidou
Weitere Aufführungen:
Dimitra Yalani
An einem Sonntag in Kokkinia
im Viertel meiner Kindheit
sah ich eine dicke Alte
deren Gedanken ganz woanders waren
Ich sah sie an sie sah mich an
wie eine Eule in einem Garten
und sie sagte zu mir mit matter Stimme
die an eine verrückte Mutter erinnerte:
"In warmer Erde bin ich gewachsen
Jahrhunderte vor Christus.
Ich lebte gut und angenehm
und bekam nur gute Noten.
Aber als dann die Zeit verging
wurde die Welt boshaft
und es begatteten mich, sag ich dir,
der Reihe nach barbarische Völker
Seldschuken, Slawen, Venezianer
als wären sie allesamt gedungen
Da habe ich verstanden warum
ich ein verbranntes Blatt Papier war
ohne Freude ohne Festtag
Ganz allmählich und bescheiden
mit Kämpfen und unter Qualen
habe ich neue Flügel hervorgebracht
aber das Schlimmste kam erst noch
Ich sah wie meine eigenen Kinder
die Schlüssel anderen übergaben
und mit Tausenden von Lügen
mit Verrat und Blut
mir das Herz zerbrachen
Deshalb werde ich in einer dunklen Nacht
hinaufgehen nach Kaisariani
mit müden Schritten
um über die Opfer zu weinen
an den vernachlässigten Gräbern
Und dort oben auf dem Hymettos
gegenüber dem Lykabettos
werde ich ein kleines Kerzlein halten
das soll hundert Jahre leuchten"
| |
