 |
Στίχοι: Μίκης Θεοδωράκης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Άλλες ερμηνείες:
Γιάννης Πουλόπουλος
Μίκης Θεοδωράκης
Χορωδία Τερψιχόρης Παπαστεφάνου
Μανώλης Μητσιάς
Δημήτρης Μπάσης
Δυο γιους είχες μανούλα μου
δυο δέντρα, δυο ποτάμια,
δυο κάστρα Βενετσιάνικα,
δυο δυόσμους, δυο λαχτάρες.
Ένας για την ανατολή
κι ο άλλος για τη δύση
κι εσύ στη μέση μοναχή
μιλάς, ρωτάς, μιλάς, ρωτάς
τον ήλιο.
Ήλιε που βλέπεις τα βουνά,
που βλέπεις τα ποτάμια
όπου θωρείς τα πάθη μας
και τις φτωχές μανούλες.
Αν δεις τον Παύλο φώναξε
και τον Ανδρέα πες μου.
Μ’ έναν καημό τ’ ανάστησα
μ’ έναν λυγμό τα γέννου.
Μα κείνοι παίρνουνε βουνά
διαβαίνουνε ποτάμια
ο ένας τον άλλο ψάχνουνε
για ν’ αλληλοσφαγούνε.
Κι εκεί στο πιο ψηλό βουνό,
στην πιο ψηλή ραχούλα
σιμά κοντά πλαγιάζουνε
κι όνειρο ί κι όνειρο ίδιο βλέπουν.
Στης μάνας τρέχουνε κι οι
δυο το νεκρικό κρεβάτι.
Μαζί τα χέρια δίνουνε της
κλείνουνε τα μάτια.
Και τα μαχαίρια μπήγουνε
βαθιά μέσα στο χώμα.
Κι απέκει ανέβλυσε νερό
να πιεις να ξε να πιεις να ξεδιψάσεις.
|  |
Text: Mikis Theodorakis
Musik: Mikis Theodorakis
Uraufführung: Yriyoris Bithikotsis
Weitere Aufführungen:
Yiannis Poulopoulos
Mikis Theodorakis
Horodia Terpsihoris Papastefanou
Manolis Mitsias
Dimitris Basis
Zwei Söhne hattest du, mein Mütterchen
zwei Bäume, zwei Flüsse,
zwei venezianische Burgen,
zwei Minze, zwei Verlangen.
Eines nach Osten
und das andere nach Westen
und du in der Mitte allein
sprich, frag, sprich, frag
die Sonne.
Sonne, die du das Gebirge siehst,
die du die Flüsse siehst,
wo siehst du unsere Leidenschaft
und die armen Mütterchen.
Wenn du Pavlos siehst, ruf ihn,
und Andreas, sag es mir.
Voll Sehnsucht zog ich sie auf
und mit einem Schluchzer habe ich sie geboren.
Aber sie sind ins Gebirge gegangen,
sie durchquerten Flüsse,
sie suchten sich gegenseitig,
um sich umzubringen.
Und dort auf dem höchsten Berg,
auf dem höchsten Gebirgskamm
legten sie sich nahe voneinander schlafen
und sahen, und sahen denselben Traum.
Sie alle beiden liefen
zum Sterbebett der Mutter.
Sie fassten sich an den Händen,
um ihr die Augen zu schließen.
Und sie rammten die Messer
tief in die Erde.
Und genau hier sprudelte Wasser heraus
für dich zum Trinken und Durst Löschen.
| |
