 |
Στίχοι: Μάνος Χατζιδάκις
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Τρέξτε φτάστε βρε παιδιά
να θαυμάστε την κυρά
που στολίζεται και ράβει
και την γειτονιά ανάβει.
Κάτω απ’ το παράθυρό της
στέκεται ένας στρατιώτης
κι απ’ την πίσω πόρτα βγαίνει
ναύτης που `χει αφήσει γένι.
Κι όταν βγει στο παραθύρι
πώς φοβάμαι μη με δείρει
και κλειστώ σε μοναστήρι
και με φάνε οι καλογήροι.
Τρέξτε φτάστε βρε παιδιά
να θαυμάστε την κυρά
που στολίζεται και ράβει
και την γειτονιά ανάβει.
Κάθε γλάστρα στον καιρό της
κι η κυρά στον αργαλειό της
και το δειλινό ο καλός της
κάνει πάντα το δικό της.
Κάθε γλάστρα στην αυλή της
κάτι γίνεται στ’ αυτί της
και σαν ξημερώσει πάλι
θα `χει τ’ άστρο προσκεφάλι.
Τρέξτε φτάστε βρε παιδιά
να θαυμάστε την κυρά
που στολίζεται και ράβει
και την γειτονιά ανάβει.
|  |
Tekst: Manos Hatzidakis
Muziek: Manos Hatzidakis
Eerste optreden: Yriyoris Bithikotsis
Haast je met je makkers
om de dame te bewonderen
die zich tooit met juwelen
en de buurt in vuur en vlam zet.
Beneden aan het raam
staat een soldaat
en langs de achterdeur gaat naar buiten
een zeeman die een baard laat groeien.
En telkens ze door haar venster kijkt
ben ik bang om te zwichten
om mezelf in een klooster op te sluiten
en door monniken verscheurd te worden.
Haast je met je makkers
om de dame te bewonderen
die zich tooit met juwelen
en de buurt in vuur en vlam zet.
Elke bloem bloeit in haar seizoen
en elke dame bloeit aan haar weefgetouw
en in de mooie avond
doet ze alles wat haar behaagt.
Elke plant heeft zijn tuin...
Iets beroert haar gehoor
en bij het ochtendgloren
legt ze zich neer op haar hoofdkussen.
Haast je met je makkers
om de dame te bewonderen
die zich tooit met juwelen
en de buurt in vuur en vlam zet.
| |
