 |
Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Σαββόπουλος
Άλλες ερμηνείες:
Μαρίζα Κωχ
Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μη, μην το πεις
οι παλιοί μας φίλοι
μην το πεις
για πάντα φύγαν.
Μη, το μαθα πια
τα παλιά βιβλία, τα παλιά τραγούδια
για πάντα φύγαν.
Πέρασαν οι μέρες που μας πλήγωσαν.
Γίνανε παιχνίδι στα χέρια των παιδιών.
Η ζωή αλλάζει δίχως να κοιτάζει
τη δική σου μελαγχολία
κι έρχεται η στιγμή για ν’ αποφασίσεις
με ποιους θα πας και ποιους θ’ αφήσεις.
Πέρασαν για πάντα
οι παλιές ιδέες, οι παλιές αγάπες
οι κραυγές.
Γίνανε παιχνίδι στα χέρια των παιδιών.
Όμορφη είναι αυτή η στιγμή, να το ξαναπώ
όμορφη να σας μιλήσω
βλέπω πυρκαγιές
πάνω από λιμάνια πάνω από σταθμούς
κι είμαι μαζί σας.
Όταν ο κόσμος μας θα καίγεται
όταν τα γεφύρια πίσω μας θα κόβονται
εγώ θα είμαι εκεί να σας θυμίζω
τις μέρες τις παλιές.
|  |
Text: Dionysis Savvopoulos
Musik: Dionysis Savvopoulos
Uraufführung: Dionysis Savvopoulos
Weitere Aufführungen:
Mariza Koh
Alkinoos Ioannidis
Nein, sag es nicht
unsere alten Freunde
sag es nicht
sind für immer fort.
Nein, ich weiß es jetzt
die alten Bücher, die alten Lieder
sind für immer fort.
Vergangen sind die Tage, die uns verletzt haben.
Sie wurden zu Spielzeug in den Händen der Kinder.
Das Leben ändert sich, ohne dass man es sieht
die dir eigene Schwermut
aber der Moment kommt, an dem du dich entscheiden sollst
mit wem zu gehen und mit wem zu bleiben.
Für immer sind vergangen
die alten Ideen, die alten Liebschaften
das Geschrei.
Sie wurden zu Spielzeug in den Händen der Kinder.
Schön ist dieser Moment, um es nochmals zu sagen
schön ist es, zu euch zu sprechen
ich sehe Brände
über den Häfen, über den Bahnhöfen
und ich bin mit euch.
Wenn unsere Welt brennen wird
wenn die Brücken hinter uns abgeschnitten werden
werde ich dort sein, damit ihr
an die alten Tage denkt.
| |
