 |
Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Κανά
Άλλες ερμηνείες:
Γιάννης Χαρούλης
Μια μάνα που `χε ένα γιο,
μα ήταν λωλοπαρμένη
δεν είχε την υπομονή
για να το αναθρέψει,
και στην ποδιά της το `βαλε,
πάει να το ρεματίσει.
Στο δρόμο που επήγαινε,
στη στράτα που πηγαίνει
μια πέρδικα την απαντά,
μια πέρδικα της λέγει:
Μωρή σκύλα, μωρή άνομη,
μωρή μαριολεμένη,
εγώ έχω δεκαοχτώ πουλιά,
πάσχω να τ’ αναθρέψω
και συ έκανες χρυσόν υγιό,
πας να τον ρεματίσεις;
Και στην ποδιά της το `βαλε,
στο σπίτι της πηγαίνει
το έβαλε στην κούνια του,
το τραγουδά και λέει:
Γιε μου σαν γίνεις κυνηγός,
σαν γίνεις παλληκάρι,
σαν ανταμώσεις πέρδικα,
να μην τήνε σκοτώσεις.
Η πέρδικα είναι η μάνα σου
κι εγώ η μητριά σου.
|  |
Lyrics: Paradosiako
Music: Thanasis Papakonstadinou
First version: Melina Kana
Other versions:
Yiannis Haroulis
A mother had a son,
but was distraught
she did not have the patience
to raise him
she put him in her skirt
and went to kill him.
While she was walking,
down the path she saw
a partridge felt for her
a partridge told her:
You bitch, you clumsy,
you deranged woman!
I have eighteen birds,
I'm suffering to raise them
you birthed a golden son
and you throw him to the gorge?
She put him in her skirt
and went back home again
she put him in the crib,
she sang and told him:
My son, when you'll be a hunter,
When you'll become stalwart
If you ever meet a partridge,
thou shall not kill her.
The partridge is your mother
and I am your stepmother.
| |
