 |
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Πρώτη εκτέλεση: Τάνια Τσανακλίδου
Αντίο δρόμοι του Βερολίνου
τον χωρισμό σας στα μάτια μου πίνω
μη με ξεχάσετε
κι εγώ ας ρωτώ
υπήρξα κάποτε στ’αλήθεια εδώ
Σε μια πλακόστρωτη γωνιά
βρες τε μου, βρες τε ένα μπαρ
που αγόρια όμορφα του κόσμου
να συχνάζουν
όμως εγώ δεν το μπορώ
πάνω από μέρα ν’αγαπώ
σ’αυτήν την πόλη είν’ αρκετό
κάποιον μια μέρα ν’αγαπώ
Βρες τε μου, βρε τε ένα παιδί
να `ν’ η καρδιά του ωκεανή
και ξεριζώστε του τα μάτια
δίχως λύπη
βγάλτε τα μάτια του γιατί
δεν τα χρειάζεται να δει
αυτή την πόλη το χτικιό
που όλοι σε τρώνε ζωντανό
Αντίο δρόμοι του Βερολίνου
θα κλάψετε άραγε που σας αφήνω
θα κλάψετε άραγε που θα χαθώ
στη συννεφιά και στον καπνό
|  |
Text: Manos Eleftheriou
Musik: Yiannis Spanos
Uraufführung: Tania Tsanaklidou
Adieu, ihr Straßen von Berlin,
eure Teilung treibt mir die Tränen in die Augen,
vergesst mich nicht,
auch wenn ich mich frage,
ob ich wirklich hier gewesen bin.
Findet mich an einer gepflasterten Ecke,
findet eine Bar,
wo sich hübsche Jungen
der Welt treffen,
jedoch kann ich nicht
für mehr als einen Tag lieben,
in dieser Stadt ist es genug,
jemanden für einen Tag zu lieben.
Findet mich, findet ein Kind,
das ein Herz wie einen Ozean hat,
und treibt ihm Tränen in die Augen
ohne Trauer,
nehmt ihm die Augen heraus, weil
es sie nicht zum Sehen braucht,
diese Stadt hat die Schwindsucht,
wo sie dich alle lebendig fressen.
Adieu, ihr Straßen von Berlin,
ihr weint womöglich, dass ich euch verlasse,
ihr weint womöglich, dass ich verloren gehe,
mich auflöse in Wolken und Rauch
| |
