 |
Στίχοι: Νίκος Σταθόπουλος
Μουσική: Μιχάλης Κουμπιός
Πρώτη εκτέλεση: Ελεωνόρα Ζουγανέλη Φωνητικά: Γιώργος Νταλάρας
Η σιωπή των ανθρώπων
όταν πέφτει το βράδυ
Σαν ανήσυχο «γεια σου»
Σαν απίστευτο όχι
Σαν μετέωρο χάδι.
Μια πλανόδια λύπη
όταν πέφτει το βράδυ
Μια δεκάρα στο δρόμο
Σαν ευχή ξεχασμένη
Στ’ ουρανού το πηγάδι.
Όταν πέφτει το βράδυ
Όταν πέφτει το βράδυ
Η ζωή μου πώς τρίζει
Σαν το φως που ραγίζει.
Όταν πέφτει το βράδυ
Όταν πέφτει το βράδυ
Στα σβηστά όνειρά μου
Ναυαγός η χαρά μου.
Στο βυθό της αγάπης
όταν πέφτει το βράδυ
Ένα πλοίο από χιόνι
Μια τσιγγάνα στα μαύρα
Ένα σκάρτο πετράδι
Εποχή των ψιθύρων
όταν πέφτει το βράδυ
«δεν ακούω», «ξαναπέστο»
«σ’ αγαπώ», «θα γυρίσω»
Λες και φταίει το σκοτάδι
|  |
Lyrics: Nikos Stathopoulos
Musica: Mihalis Koubios
Prima esecuzione: Eleonora Zouyaneli Fonitika: Yioryos Dalaras
il silenzio della gente
-quando cala la sera-
come un «ciao» nervoso
come un incredibbile No
come una carezza appesa
una tristezza vagante
-quando cala la sera-
una monetina per strada
come un desiderio scordato
nel pozzo del cielo.
quando cala la sera
quando cala la sera
la mia vita come scricchiola
come la luce che crepa.
quando cala la sera
quando cala la sera
nei miei sogni spenti
naufraga la mia contentezza.
nel fondo dell'amore
-quando cala la sera-
una nave di neve
una zingara in nero
una pietra scarta
epoca del sottovoce
-quando cala la sera-
«non sento», «ripetilo»
«ti amo», «tornero'»
come se fosse colpa del buio
| |
