 |
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Zulfi Livaneli
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Φαραντούρη
Με φυτέψανε πάνω σε καμένη γη
Ήλιος κι άνεμος κι ούτε γύρω μια πηγή
Και μου ζητάς να γίνω δέντρο δροσερό
Δεν μπορώ. Είναι πια αργά
Το διψασμένο κλαρί δεν λυγά
Φύγε. Δεν υπάρχει γιατρειά
Δεν υπάρχει γιατρειά.
Πικρά φιλιά καίνε στα χείλη μου
Στο καλό, Απρίλη μου
άσε με στην ερημιά του καημού
Στα στρατόπεδα κι από κει στην προσφυγιά
Κάτσε μέτρησε πόσα χώρεσ’ η καρδιά
και ξαφνικά μέσα στο δρόμο μου εσύ
Δυνατό, κόκκινο κρασί
Αχ, τι παιχνίδια μας παίζ’ η ζωή...
Φύγε. Δεν υπάρχει γιατρειά.
Δεν υπάρχει γιατρειά.
Πικρά φιλιά καίν’ στα χείλη μου
Στο καλό, Απρίλη μου
άσε με στην ερημιά του καημού.
|  |
Tekst: Lefteris Papadopoulos
Muziek: Zulfi Livaneli
Eerste optreden: Maria Faradouri
Men heeft mij in verbrande aarde geplant
Zon en wind en geen bron in de buurt
En jij verlangt dat ik een koele boom zou worden
Ik kan het nièt. Het is te laat.
De dorstige twijg buigt niet
Ga! Er is geen genezing
Er is geen genezing
Bittere kussen branden op mijn lippen
Vaarwel, mijn April
Laat mij achter in de woestenij van het lijden
In de kampen en van daar in ballingschap
Zet u en zie wat het hart moest doorstaan
En plots sta je op mijn weg
Sterke, rode wijn
Ach, spelletjes die het leven met ons speelt
Ga! Er is geen genezing
Er is geen genezing
Bittere kussen branden op mijn lippen
Vaarwel, mijn April
Laat mij achter in de woestenij van het lijden
| |
