 |
Στίχοι: Νίκος Καζαντζάκης
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Ρωμανός
Άλλες ερμηνείες:
Φλέρυ Νταντωνάκη
Κλειώ Δενάρδου
Σπύρος Σακκάς
Μανώλης Λιδάκης
Όμορφη που `ναι η Κρήτη, όμορφη.
Έι και να `μουνα αετός να την καμάρωνα
όλη, απ’ την κορφή του αγέρα.
Παντέρμη Κρήτη πόσες γενιές φωνάζεις,
ποιος σ’ ακούει;
Φοβέρα θέλει κι ο Θεός
για να κάνει το θάμα του.
Πιάσε το ντουφέκι,
πιάσε πάλι το ντουφέκι.
|  |
Text: Nikos Kazadzakis
Musik: Manos Hatzidakis
Uraufführung: Yioryos Romanos
Weitere Aufführungen:
Flery Dadonaki
Klio Denardou
Spyros Sakkas
Manolis Lidakis
Wie schön Kreta doch ist, wie schön.
Ich wünschte, ich wäre ein Adler, es ganz zu bewundern
vom Gipfel des Windes herab.
Von allen verlassenes Kreta, wieviele Generationen rufst du schon
aber wer hört dich?
Auch Gott braucht die Drohung
um sein Wunder zu tun.
Nimm das Gewehr,
nimm wieder das Gewehr.
| |
