|
| Dayım Panagis - 2435 Αναγνώσεις | | | | | Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Μουσική: Γιώργος Στεφανάκης
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Ζαμπέτας
Άλλες ερμηνείες:
Αργυρώ Καπαρού
Είχα ένα μπάρμπα εγώ νταή
Τον ξακουστό τον Παναγή
Καμάρι κι ασικλίκι
Λάζο στη μέση του χωστό
Μουστάκι μαύρο γυριστό
Καφέ αμάν και αγαπητιλίκι
Μες τα Βουρλά κατιρματζής
αντάμης και κοντραμπατζής
και της τουρκιάς ο τρόμος
καβάλα σε λιγνό φαρί
το μάτι του θόλο βαρύ
πατούσε κι έτρεμε ο δρόμος
Είχε σκοτώσει τσαντιρμά
Όταν περνούσε κατσιρμά
Μπροστά απ’ το καρακόλι
Για να γλιτώσει τα καπνά
Σκαρφάλωσε από τα βουνά
Και τα φευγάτισε στην Πόλη
Τσακιρισμένος μια βραδιά
Κι ως ήταν άντρας με καρδιά
Τον βάρεσε η τρέλα
Και μπαμ και μπουμ τις πιστολιές
Ξεσήκωσε τις γειτονιές
Κι έσπασε δυο μπορντέλα
Φτωχό σαν λάχαινε να δει
Δάκρυζε σαν μικρό παιδί
Κι ως είχε και παράδες
Κάθε Χριστού και Πασχαλιά
Μοίραζε ψώνια αγκαλιά
Στους φτωχομαχαλάδες
Η μάνα μου η Αλισαβώ
Και η νενέ μου η Τζεβώ
είχαν συχνά μπελάδες
γιατί μας βγάζαν αβανιές
Πως στου σπιτιού μας τις γωνιές
Κρύβαμε κατιρμάδες
Και κάποιο δειλινό μουντό
Μας τον εφέραν σηκωτό
Στο σπίτι λαβωμένο
Με ματωμένη τραχηλιά
Σπασμένη ραχοκοκαλιά
Πολύ βαριά μαχαιρωμένο
Και πρίν χάραξει η αυγή
Και πριν ο ήλιος καλοβγεί
Τον στόλιζαν στη κάσα
Τον κλαίει Τσεσμές και Αϊβαλί
Τον μπάρμπα μου τον Παναή
Πήρ’ η Τουρκιά ανάσα
Τον έφαγε μια παστρικιά
Μια του παλιά αγαπητικιά
Αχ έρημη αγάπη
Γιατί ο μπάρμπας μου θαρρώ
Κρυφά της τάχε από καιρό
Με την Αγγέλα του Αράπη
Και την παράλλη την αυγή
Βγάζει η Τουρκιά διαταγή
Ο κιρχανάς να κλείσει
Μη σκοτωθεί κι άλλος ραγιάς
Απ’ τα σεκλέτια της καρδιάς
Κι η ρωμιοσύνη σβήσει
Μα σβήστηκε ο Παναής
Απ’ τα κιτάπια της ζωής
ας έχει σχώριο η ψυχή του
Αυτόν που έτρεμε η Τουρκιά
Τον έφαγε η αγαπητικιά
Και πήγε τσάμπα η ζωή του
(Μεγάλωσα κι εγώ που λες
Κοπέλα μες τις κοπελιές
Και τ’ Αϊβαλιού λουλούδι
Τον μπάρμπα μου δεν τον ξεχνώ
Κι έκατσα αυτό το δειλινό
Και σας τον έκανα τραγούδι)
| | Şarkı Sözü: Eftyhia Papayiannopoulou
Müzik: Yioryos Stefanakis
Ilk Performans: Mihalis Zabetas
Diğer performansları:
Aryyro Kaparou
bir dayım vardı benim
meşhur Panagi dayı
övünç kaynağı, delikanlı
yarısı toprağa gömülü bir çakı gibi
kapkara burma bıyıklı
kafe aman ve aşıklık deyince akla gelen.
Urla'nın içinden bir kaçakçı
adam gibi adam ve bir deniz kaçakçısı
Türklerin korkulu rüyası
narin bir ata binmiş
yan bakışı yakan
attığı adımıyla yolu titreten.
jandarmayı öldürmüştü
kaçakçılık yaparken
karakolun önünde.
tütünleri kurtarmak için
dağlara kaçtı
ve tütünleri İstanbul'a kaçırdı
bir akşam çakırkeyifti
ne de olsa kalbi olan bir adamdı
delilik onu ele geçirdi
ve bam bum silah sesleri duyuldu
mahalleyi ayağa kaldırdı
iki genelevi bastı
fakir birisiydi görsen
çocuk gibi gözyaşı dökerdi
sanki parası varmış gibi
her yılbaşında ve Paskalya'da
kucak dolusu ekmek dağıtırdı
fakir mahallelerde
annem Alisavo
ninem Cevo
sıklıkla belaya karışırlardı
çünkü bize iftira atarlardı
evimizde
kaçakları sakladığımızı söyleyerek
ve bulutlu bir akşam vakti
kaldırıp bize getirdiler onu
eve getirdiler yaralanmış halde
boynu kanlar içinde
omurgası kırılmış
derinden bıçaklanmış
ve şafak sökmeden
güneş doğmadan önce
süslediler onu tabutunun içinde
Çeşme ve Ayvalık onun için ağladı
dayım, Panagi (ve)
Türkiye nefes aldı
onu yedi bitirdi tertemiz bir fahişe *
eski bir sevgilisi
ah ıssız sevgi
çünkü dayım sanırım
gizlice ona gidiyordu bir süredir
zencinin Angela'sı ile birlikte
ve şafakla birlikte
Türkiye bir buyruk çıkarttı
kerhane kapatılsın
Osmanlı reayasından başka biri öldürülmesin
gönül derdi yüzünden
ve Rum memleketi sönsün artık
ama Panagis'i söndürdüler
hayat kitabından (sildiler)
ruhu affedilsin
Türkiye'yi titreten o adamı
sevgilisi yedi bitirdi
ve hayatı boşu boşuna gitti
[ben de büyüdüm, öyle denir ya
genç kızların arasında bir kız
Ayvalık'ın da çiçeği olarak.
dayımı unutmadım ama
bu akşam vakti oturup
onu(n hikayesini) bir şarkı yaptım]
* o dönemde düzenli olarak yıkanan kadınlar sadece fahişelerdi. bu sebepten, temizlik, ahlaksızlık olarak addedilirdi.
| | | bir dayım vardı benim
meşhur Panagi dayı
övünç kaynağı, delikanlı
yarısı toprağa gömülü bir çakı gibi
kapkara burma bıyıklı
kafe aman ve aşıklık deyince akla gelen.
Urla'nın içinden bir kaçakçı
adam gibi adam ve bir deniz kaçakçısı
Türklerin korkulu rüyası
narin bir ata binmiş
yan bakışı yakan
attığı adımıyla yolu titreten.
jandarmayı öldürmüştü
kaçakçılık yaparken
karakolun önünde.
tütünleri kurtarmak için
dağlara kaçtı
ve tütünleri İstanbul'a kaçırdı
bir akşam çakırkeyifti
ne de olsa kalbi olan bir adamdı
delilik onu ele geçirdi
ve bam bum silah sesleri duyuldu
mahalleyi ayağa kaldırdı
iki genelevi bastı
fakir birisiydi görsen
çocuk gibi gözyaşı dökerdi
sanki parası varmış gibi
her yılbaşında ve Paskalya'da
kucak dolusu ekmek dağıtırdı
fakir mahallelerde
annem Alisavo
ninem Cevo
sıklıkla belaya karışırlardı
çünkü bize iftira atarlardı
evimizde
kaçakları sakladığımızı söyleyerek
ve bulutlu bir akşam vakti
kaldırıp bize getirdiler onu
eve getirdiler yaralanmış halde
boynu kanlar içinde
omurgası kırılmış
derinden bıçaklanmış
ve şafak sökmeden
güneş doğmadan önce
süslediler onu tabutunun içinde
Çeşme ve Ayvalık onun için ağladı
dayım, Panagi (ve)
Türkiye nefes aldı
onu yedi bitirdi tertemiz bir fahişe *
eski bir sevgilisi
ah ıssız sevgi
çünkü dayım sanırım
gizlice ona gidiyordu bir süredir
zencinin Angela'sı ile birlikte
ve şafakla birlikte
Türkiye bir buyruk çıkarttı
kerhane kapatılsın
Osmanlı reayasından başka biri öldürülmesin
gönül derdi yüzünden
ve Rum memleketi sönsün artık
ama Panagis'i söndürdüler
hayat kitabından (sildiler)
ruhu affedilsin
Türkiye'yi titreten o adamı
sevgilisi yedi bitirdi
ve hayatı boşu boşuna gitti
[ben de büyüdüm, öyle denir ya
genç kızların arasında bir kız
Ayvalık'ın da çiçeği olarak.
dayımı unutmadım ama
bu akşam vakti oturup
onu(n hikayesini) bir şarkı yaptım]
* o dönemde düzenli olarak yıkanan kadınlar sadece fahişelerdi. bu sebepten, temizlik, ahlaksızlık olarak addedilirdi. | naytekin © 30-05-2016 @ 01:07 |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|