 |
Στίχοι: Ναταλία Γερμανού
Μουσική: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Νύχτα σκιά, μια μαχαιριά που με ξυπνά.
Αυτό το αντίο στη ψυχή βάζει φωτιά.
Έτσι απλά εγώ είμαι πια στο πουθενά
και ’συ είσαι γράμμα με δυο λόγια τυπικά.
Εσύ που ήσουν ήλιος να κοιτάζω,
εσύ κι ένα κορμί για να ταιριάζω,
εσύ που ήσουν αστέρι αναμμένο,
εσύ τώρα σβήνεις και πεθαίνω.
Δίχως μιλιά η νύχτα αυτή με προσπερνά,
χάνω τον κόσμο και ο χρόνος σταματά,
μα είναι αργά, εγώ μιλώ στη μοναξιά
και `συ περνάς στο παρελθόν οριστικά.
Εσύ που ήσουν ήλιος να κοιτάζω,
εσύ κι ένα κορμί για να ταιριάζω,
εσύ που ήσουν αστέρι αναμμένο,
εσύ τώρα σβήνεις και πεθαίνω.
|  |
Lyrics: Natalia Yermanou
Music: Mihalis Hatziyiannis
First version: Mihalis Hatziyiannis
This night, like a shadow, like a stab that wakes me up.
And your goodbye, setting my soul on fire.
Just like that, I'm now nowhere
and you're a couple of words in a letter.
You, you were a sun for me to look at,
you, and a body that mine fit with,
you, you were a star that was always lit up,
and now you're fading away and I'm dying.
Without a word, this night passes me by,
I'm losing the world and time stands still,
but it's late, I'm chatting with Loneliness
and you become a thing of the past for good.
You, you were a sun for me to look at,
you, and a body that mine fit with,
you, you were a star that was always lit up,
and now you're fading away and I'm dying.
| |
