 |
Στίχοι: Νίκη Σπυροπούλου
Μουσική: Πάνος Καπίρης
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Οικονομόπουλος
Παραδέχομαι πως φταίω για ότι έγινε
μα ανάμεσά μας τώρα κοίτα τι έμεινε
όλο στάχτες αναμνήσεις και δυο λέξεις
που θυμίζουνε πως δε θα επιστρέψεις
Μια καρδιά που σ’αγαπάει
καταδικασμένη πάει
μη γυρνάς το πρόσωπό σου
εγώ είμαι ο άνθρωπός σου
Μια καρδιά που σ’αγαπάει
καταδικασμένη πάει
μια ευκαιρία δωσ’μου μόνο
κοίτα με πώς μετανιώνω
Παραδέχομαι σαν άντρας πως ευθύνομαι
μα μπροστά σου σαν μικρό παιδί αφήνομαι
δίχως στάλα εγωισμού για σένα δάκρυζα
και δεν ντρέπομαι που τόσο σε αγάπησα
|  |
Text: Niki Spyropoulou
Musik: Panos Kapiris
Uraufführung: Nikos Oikonomopoulos
Ich gebe meinen Fehlern zu -
Was habe ich zu tun?
Nur die verschwommene Erinnerung und zwei Worte
Sagen mir: Du wirst nie kommen!
Mein Herz, das die solche Liebe zu dir hat,
Wird durch des Schicksals Fügung schlagen!
Wende nicht dein Gesicht ab -
Ich bin für immer dein Mann!
Mein Herz, das die solche Liebe zu dir hat,
Wird durch des Schicksals Fügung schlagen!
Gib mir nur eine Möglichkeit -
Sieh mal, ich bin reuevoll!
Ich bin eigenverantwortlich, das ist für mich klar -
Ich benimm mich kindlich aber...
Ich brach in Tränen ohne Egoismus aus
und tue alle Scham von dieser Liebe ab!
| |
