 |
Στίχοι: Μανώλης Αναγνωστάκης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Πέτρος Πανδής
Άλλες ερμηνείες:
Γιώργος Νταλάρας
Θα μείνω κι εγώ μαζί σας μες στη βάρκα
ύστερα απ’ το φριχτό ναυάγιο και το χαμό
το πλοίο βουλιάζει τώρα μακριά
που πήγαν οι άλλες βάρκες ποιοι γλίτωσαν
εμείς θα βρούμε κάποτε μια ξέρα
ένα νησί ερημικό
εκεί θα στήσουμε τα σπίτια μας
γύρω γύρω στη μεγάλη πλατεία
και στη μέση μια εκκλησιά
θα κρεμάσουμε μέσα τη φωτογραφία
του καπετάνιου μας που χάθηκε ψηλά ψηλά
λίγο πιο χαμηλά του δεύτερου πιο χαμηλά του τρίτου
θ’ αλλάξουμε τις γυναίκες μας και θα κάνουμε πολλά παιδιά
κι ύστερα θα καλαφατήσουμε ένα μεγάλο καράβι καινούργιο
ολοκαίνουργιο και θα το ρίξουμε στη θάλασσα
θά `χουμε γεράσει μα θα μας γνωρίζουνε
μόνο τα παιδιά μας δε θα μοιάζουνε με μας.
|  |
Text: Manolis Anaynostakis
Musik: Mikis Theodorakis
Uraufführung: Petros Pandis
Weitere Aufführungen:
Yioryos Dalaras
Ich werde bei euch im Boot bleiben
nach dem furchtbaren Schiffbruch und dem Untergang
das Schiff versinkt jetzt weit drüben
wohin hat es die anderen Boote getrieben, wer konnte sich retten
wir werden irgendwann festen Boden finden
eine einsame Insel
dort werden wir unsere Häuser bauen
ringsherum um den großen Platz
und in der Mitte eine Kirche
Dort drinnen werden wir ganz oben das Foto
unseres umgekommenen Kapitäns aufhängen
ein wenig darunter das des zweiten und darunter das des dritten Kapitäns
Wir werden unsere Frauen austauschen und viele Kinder zeugen
und später werden wir ein neues großes Schiff bauen
ein ganz neues Schiff werden wir zu Wasser lassen
Wir werden gealtert sein aber sie werden uns erkennen
nur unsere Kinder werden uns nicht ähnlich sehen.
| |
