 |
Στίχοι: Χαράλαμπος Βασιλειάδης
Μουσική: Πάνος Τούντας
Πρώτη εκτέλεση: Στελλάκης Περπινιάδης
Ο Μπενίτο κάθε βράδυ στο Παλάτσο ξενυχτάει,
για να μάθ’ έχει μανία, κάτι από την Αλβανία.
Το τηλέφωνο στο χέρι, όλη νύχτα στο καρτέρι,
πες μου φίλε Καβαλλέρο, το τι γίνεται να ξέρω.
Άκου Ντούτσε μου τα νέα, φίνα, σοβαρά κι ωραία,
ένα μπρος και δέκα πίσω, πώς να σου τ’ ομολογήσω.
Τι χαμπέρια να σου στείλω, που μας ρήμαξαν στο ξύλο,
μας τσακώνουνε αράδα και μας στέλνουν στην Ελλάδα.
Κένταυροι και Βερσαλιέροι, όλος ο ντουνιάς το ξέρει,
πως κι οι τρομεροί μας Λύκοι κάθε μέρα και μια νίκη.
Τους τσακώνουνε κοπάδια οι τσολιάδες τα λιοντάρια
και τους πάνε στην Αθήνα κι έτσι την περνούνε φίνα.
Ο Μπενίτο χρώμα αλλάζει και τον Γκάιντα του φωνάζει,
βάλε μπρος τη μηχανή σου και την όμορφη φωνή σου.
Πες πως έχουμε μια νίκη και το μέλλον μας ανήκει,
μπρος γκρεμνός και πίσω ρέμα, μέσα στ’άλλα κι άλλο ψέμα.
|  |
Lyrics: Haralabos Vasiliadis
Musica: Panos Toudas
Prima esecuzione: Stellakis Perpiniadis
Ogni notte resta sveglio Benito nel Palazzo
Di sapere ha la mania cosa accade in Albania.
Tutta notte ad aspettare di poter telefonare
Dimmi amico Cavallero, che succede per davvero?
Ascolta, o Duce, le notizie, belle, vere e anche propizie
Come posso confessare che un passo avanti e dieci indietro
[stiamo a fare.
Che notizia posso dare, che ci hanno già sconfitti
Che andiamo in Grecia prigionieri e derelitti.
Per Centauri e Bersaglieri, il mondo intero lo sa già,
per i nostri Lupi di Toscana ogni giorno una vittoria porterà.
Gli tsoliades ne catturano a migliaia e li portano ad Atene,
insomma, se la passano un gran bene.
Benito impallidisce ed a Gayda riferisce
Di parlare alla nazione con la macchina da scrivere e il suo bel vocione.
E di dire che vinciamo, che il futuro ci appartiene,
alla fin che vuoi che sia, solo l’ennesima bugia.
| |
