 |
Στίχοι: Κωνσταντίνος Καβάφης
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Θόδωρος Δημήτριεφ
Είπες "Θα πάγω σ`άλλη γη, θα πάγω σ`άλλη θάλασσα.
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθειά μου μια καταδίκη είναι γραφτή
κ`είν`η καρδιά μου σαν νεκρός θαμμένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει.
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα."
Καινούριους τόπους δε θα βρεις, δε θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί.Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους.Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ`ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φτάνεις.Για τα αλλού μην ελπίζεις
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη τη μικρή, σ`όλην την γη την χάλασες.
|  |
Lyrics: Konstadinos Kavafis
Music: Thanos Mikroutsikos
First version: Thodoros Dimitrief
You said: “I’ll go to another land, I’ll go to another shore
There must be another city better than this.
My every attempt a written condemnation is;
And my heart – like a corpse – buried.
How long will my mind be harried?
Wherever I turn my eyes, wherever I gaze
I see my life’s dark remains,
Which for years I’ve suffered and wasted and bore.”
You won't find new places, nor other shores.
The city will always follow you. You'll always walk
The same streets. You’ll grow old in these districts;
And in these same houses your hair will whiten.
You’ll arrive at this city always. For others do not yearn;
For you, there is no ship, no thoroughfare.
And as you’ve wasted your life here,
In this small corner, you've ruined it everywhere.
| |
