 |
Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Πρώτη εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μεγάλο δέντρο ο στεναγμός, μεγάλη κι η σκιά του
απλώνει ρίζες στην ψυχή, στο σώμα τα κλαδιά του
Μα όπως ανοίγει ένα πουλί φτερούγα στον αέρα
το δέντρο γίνεται γιορτή και φτερουγίζει η μέρα
Πόσες φορές να σου το πω, πόσες να στο μηνύσω;
Να σου το πω ψιθυριστά ή να στο τραγουδήσω;
Θα σου το πω ψιθυριστά, όπως μιλάει το βλέμμα
που κρύβει μες τη σιγαλιά του κόσμου όλο το αίμα
Αυτός ο κόσμος που αλλάζει
πως σου μοιάζει, πως σου μοιάζει
Αυτός ο κόσμος που αλλάζει
με τρομάζει, με τρομάζει
Χαμένοι μοιάζουμε, λοιπόν, στο γύρο του θανάτου
στην παγωνιά του οριστικού, στον τρόμο του αοράτου
Μα οριστικά θα ‘χεις χαθεί, μονάχα αν το διαλέξεις
όπως διαλέγει η μουσική τα λόγια και τις λέξεις
Αυτός ο κόσμος που αλλάζει
πως σου μοιάζει, πως σου μοιάζει
Αυτός ο κόσμος που αλλάζει
με τρομάζει, με τρομάζει
|  |
Text: Alkinoos Ioannidis
Musik: Alkinoos Ioannidis
Uraufführung: Alkinoos Ioannidis
Ein großer Baum ist der Seufzer, sein Schatten auch groß.
Er verbreitet Wurzeln in der Seele, am Körper seine Äste.
Aber wie ein Vogel seine Flügel im Wind öffnet,
wird der Baum zum Fest und der Tag flügelt .
Wie oft soll ich es dir sagen, wie oft soll ich es dir mitteilen?
Soll ich es dir zuflüstern oder soll ich es dir vorsingen?
Ich werde es dir zuflüstern, so wie der Blick spricht,
der in der Stille das Blut der ganzen Welt verbirgt.
Diese Welt, die sich ändert,
wie ähnlich ist sie dir, wie ähnlich ist sie dir.
Diese Welt, die sich ändert,
erschreckt mich, erschreckt mich.
Verloren scheinen wir nun zu sein in der Runde des Todes,
In der eisigen Kälte des Entgültigen, im Terror des Unsichtbaren.
Aber entgültig verloren wirst du nur sein, wenn du es wählst,
So wie die Musik die Worte und Vokabeln wählt.
Diese Welt die sich ändert,
wie ähnlich ist sie dir, wie ähnlich ist sie dir.
Diese Welt die sich ändert,
erschreckt mich, erschreckt mich.
| |
