 |
Στίχοι: Μαρία Μουτσάκη
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Στης πικροδάφνης τον ανθό και στης ιτιάς το δάκρυ
που στάζει όλο παράπονο στης ποταμιάς την άκρη
στου κόρφου σου τα βότανα και στην ποδιά σου πάνω
έγειρα να αποκοιμηθώ, τον πυρετό να γιάνω
Έκλεισα τα ματάκια μου κι είδα όνειρο μεγάλο
πως σε μια αυλή, για χάρη σου, πάλευα με το χάρο
Και φώναξες σαν σ’ άρπαξε και μ’ είδες να σαστίζω:
"μη με φοβάσαι αγάπη μου λιβάνι κι αν μυρίζω,
μόνο σκουλήκι να γενείς, να `ρθεις να μ’ ανταμώσεις
κρυφά στο σώμα μου να μπεις, γλυκό φιλί να δώσεις
Ένα φιλί αλλιώτικο που ανάσα δε θα φέρνει
μα μες στης γης τις μυρωδιές τα κάλλη μου θα σπέρνει"
Σκουλήκι γίνηκα κι εγώ κι ήρθα να σ’ ανταμώσω,
κρυφά στο σώμα σου να μπω, γλυκά φιλιά να δώσω
Στο έμπα χίλια σου `δωκα, στο έβγα δυο χιλιάδες,
γλυκά να λιώσεις, να χυθείς, σαν τις χλωμές λαμπάδες
Κι εκεί στης γης τις μυρωδιές, στην παιχνιδιάρα σήψη
ο Έρωτας τον Θάνατο μπόρεσε να νικήσει
Απ’ τα φιλιά που χάρισα στα κάλλη του κορμιού σου
λουλούδι φύτρωσε μικρό που πίνει απ’ τους χυμούς σου
Λουλούδι που κι αν μαραθεί τη μυρωδιά δε χάνει
γιατί δακρύζει σαν ιτιά κι ανθεί σαν πικροδάφνη
|  |
Lyrics: Maria Moutsaki
Music: Thanasis Papakonstadinou
First version: Thanasis Papakonstadinou
At the oleander's flower and tear of willow
that full of grievance drips in the fluvial's edge
at your sinuses herbs and on top of your lap
I leaned to fall asleep , to heal the fever
I closed my puny eyes and saw a great dream
that at a courtyard, for your sake, I was fighting with Death
And you yelled as he grabbed you and saw me mystify:
"don't be afraid of me my love if incense I smell,
only become a worm, to come and meet me again
to secretly enter my body, to give me a sweet kiss.
A different kiss that will not carry breath
but in earth's scents will sow my beauties"
So I became a worm and came to meet you again,
secretly to enter your body, sweet kisses to give
Entering I gave you a thousand , exiting two thousand
so that you can sweetly melt, spill like the pale candles
And there at earth's scents, at playful sepsis
Love was able to defeat Death
From the kisses I endowed at your body's beauties
a little flower sprouted that drinks from your juices
A flower that if withered doesn't lose its scent
because it weeps as a willow and blooms as an oleander
| |
