 |
Στίχοι: Κώστας Καρυωτάκης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Κι αν έσβησε σαν ίσκιος τ’ όνειρό μου,
κι αν έχασα για πάντα τη χαρά,
κι αν σέρνομαι στ’ ακάθαρτα του δρόμου,
πουλάκι με σπασμένα τα φτερά
Κι αν έχει, πριν ανοίξει, το λουλούδι
στον κήπο της καρδιάς μου μαραθεί,
το λεύτερο που εσκέφτηκα τραγούδι
κι αν ξέρω πως ποτέ δε θα ειπωθεί
Κι αν έθαψα την ίδια τη ζωή μου
βαθιά μέσα στον πόνο που πονώ
καθάρια πως ταράζεται η ψυχή μου
σα βλέπω το μεγάλο ουρανό,
Η θάλασσα σαν έρχεται μεγάλη,
και ογραίνοντας την άμμο το πρωί,
μου λέει για κάποιο γνώριμο ακρογιάλι,
μου λέει για κάποια που `ζησα ζωή!
|  |
Letras de Canciones: Kostas Karyotakis
Música: Mikis Theodorakis
Primera representaci: Vasilis Papakonstadinou
Aunque mis sueños se hayan extinguido como una sombra
aunque haya perdido para siempre la alegría
aunque vomite entre las inmundicias de la calle
cual pajarillo alirroto
aunque se haya marchitado antes de abrirse
la flor del jardín de mi corazón
la canción libre que idee
aunque supiera que nunca se cantaría
Aunque haya enterrado mi propia vida
profundamente en la pena que peno
qué límpida revulsión sufre mi alma
cada vez que miro al ancho cielo.
La mar al acercarse inmensa
a humedecer la arena de mañana
me sigue hablando de cierto litoral conocido
de cierta vida que viví.
| |
