| Στίχοι: Γιώργος Μουστάκας
Μουσική: Γιάννης Ν. Παπαϊωάννου
Πρώτη εκτέλεση: Πάνος Κιάμος
Τι θέλεις τώρα και μου λες πως μ’ αγαπάς;
Δε σε πιστεύω.
Κάποτε μου `κανες πολλά, με πίκρανες
Όσο καμιά,
Κι όσα όνειρα έκανα πήραν φωτιά...
Σε στέλνω εκεί που σου αξίζει
Στου μυαλού σου τις παράνομες γωνιές.
Να μη μου δώσεις εξηγήσεις!
Αδιάφορο που το μετάνιωσες και κλαις.
Γιορτάζω που έφυγες γιορτάζω
Και γνώμη δεν αλλάζω
Όσες συγγνώμες κι αν μου λες.
Γιορτάζω που γλύτωσα από σένανε γιορτάζω.
Φωνάζω "ζήτω" και χαίρομαι που κλαις!
Ανυπολόγιστη ζημιά η αγάπη σου
Ήταν για μένα...
Κάθε σου όρκος και φιλί στα χείλη μου
Καταστροφή...
Τώρα φεύγω και μείνε στα αζήτητα!
| | Tекст: Yioryos Moustakas
Mузика: Yiannis N. Papaioannou
Прва представа: Panos Kiamos
Šta sada hoćeš, pa mi govoriš da me voliš
Ne verujem ti
Nekada si mi svašta uradila, zagorčala si me
kao nijedna
I svi snovi koje sam sanjao, izgoreli su u vatri
Šaljem te tamo gde ti je mesto
U nenormalne ćoškove tvog uma
ne objašnjavaj mi
Svejedno mi je što si se pokajala i plačeš
Slavim što si otišla, slavim
I mišljenje ne menjam
Koliko god puta mi se izvinila
Slavim što sam pobegao od tebe, slavim
Vičem "Živeo" i radujem se što plačeš
Neoprostiva šteta tvoja ljubav
Je bila za mene
Svaka tvoja zakletva i poljubac na mojim usnama
(Bili su) Katastrofa
Sada odlazim, a ti ostani među odbačenima
| |