 |
Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Μουσική: Απόστολος Καλδάρας
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης
Άλλες ερμηνείες:
Γιώργος Νταλάρας
Καίτη Γκρέυ
Βίκυ Μοσχολιού
Απ’ τα ψηλά στα χαμηλά
κι απ’ τα πολλά στα λίγα
αχ πώς κατάντησα στη ζωή
κι από το πρώτο το σκαλί
στο τελευταίο πήγα
Μα κανένας δε μου φταίει
για το χάλι μου
σπάσιμο θέλει το κεφάλι μου
Απ’ τις κακιές παρέες μου
ηρθ’ η καταστροφή μου
ρεζίλεψα στην τρέλα μου
τ’ όνομα του πατέρα μου
και κλαίω απ’ την ντροπή μου
Μα κανένας δε μου φταίει
για το χάλι μου
σπάσιμο θέλει το κεφάλι μου
Στο πατρικό το σπίτι μου
θέλω για να γυρίσω
με τι κουράγιο όμως να μπω
και στους δικούς μου τι να πω
πώς να τους αντικρίσω
Μα κανένας δε μου φταίει
για το χάλι μου
σπάσιμο θέλει το κεφάλι μου
|  |
Lyrics: Eftyhia Papayiannopoulou
Musica: Apostolos Kaldaras
Prima esecuzione: Stelios Kazadzidis
Altri spettacoli:
Yioryos Dalaras
Kaiti Ykrey
Viky Mosholiou
Dall'alto al basso,
e dal molto al poco,
ah, come mi sono ridotto nella vita!
E sono andato dal primo gradino
all'ultimo.
Ma nessuno ha colpa
per il mio stato miserevole,
è la mia testa che vuole danneggiarmi.
A causa di cattive compagnie
è arrivata la mia rovina,
ho coperto di ridicolo me, nella mia pazzia,
e il nome di mio padre,
e piango per la vergogna.
Ma nessuno ha colpa
per il mio stato miserevole,
è la mia testa che vuole danneggiarmi.
Alla mia casa paterna
voglio tornare,
con che coraggio tuttavia posso entrarvi,
e che cosa posso dire ai miei,
come guardarli in faccia.
Ma nessuno ha colpa
per il mio stato miserevole,
è la mia testa che vuole danneggiarmi.
| |
