| Στίχοι: Πάνος Κατσιμίχας & Χάρης Κατσιμίχας
Μουσική: Πάνος Κατσιμίχας & Χάρης Κατσιμίχας
Πρώτη εκτέλεση: Πάνος Κατσιμίχας & Χάρης Κατσιμίχας
Άλλες ερμηνείες:
Γιώργος Νταλάρας & Πάνος Κατσιμίχας & Χάρης Κατσιμίχας
Μου φαίνεται σαν να `ναι χθες
μα πάνε τόσα χρόνια
που σαν βιολί το σώμα σου
στα χέρια μου κρατούσα
Με το ραδιόφωνο σιγά
μες στ’ απαλό σκοτάδι
θα τρόμαζες αν ήξερες
πόσο σε αγαπούσα
Τίποτα δεν έχει αλλάξει
και τίποτα δεν είναι όπως παλιά
μένει όμως ακόμα ένα πείσμα
που δεν είναι συνήθεια μοναχά
Γέλα, γέλα πουλί μου γέλα
γέλα, κι είν’ η ζωή μια τρέλα
| | Lyrics: Panos Katsimihas & Haris Katsimihas
Musica: Panos Katsimihas & Haris Katsimihas
Prima esecuzione: Panos Katsimihas & Haris Katsimihas
Altri spettacoli:
Yioryos Dalaras & Panos Katsimihas & Haris Katsimihas
Mi sembra come fosse ieri,
ma son passati tanti anni,
quando, come fosse un violino, tenevo
il tuo corpo tra le mani
Con la radio a bassa voce,
in una morbida oscurità
se tu avessi saputo quanto ti amavo,
ti saresti spaventata.
Non è cambiato niente,
e niente è come ai vecchi tempi,
rimane tuttavia ancora una ostinazione,
che non è soltanto abitudine.
Ridi, ridi uccello mio,
ridi, che la vita è una follia.
| |