 |
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Απόστολος Καλδάρας
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Άλλες ερμηνείες:
Ανδρέας Καρακότας
Για πιάσε γύφτο σφυρί κι αμόνι
και κάτσε φτιάξε μια φυλακή
για να χωρέσουν οι μαύροι πόνοι
που δε χωράνε μες στην ψυχή
Δεν είναι νύχτα για να περάσει
δεν είναι μέρα για να διαβεί
ειν’ η ζωή μου σ’ αυτήν την πλάση
σαν μια Μεγάλη Παρασκευή
Για πιάσε γύφτο σφυρί κι αμόνι
και κάτσε φτιάξε χρυσό κλουβί
να φυλακίσω αυτό τ’ αηδόνι
μπας και γλυκάνει η Κυριακή
Δεν είναι νύχτα για να περάσει
δεν είναι μέρα για να διαβεί
ειν’ η ζωή μου σ’ αυτήν την πλάση
σαν μια Μεγάλη Παρασκευή
|  |
Lyrics: Lefteris Papadopoulos
Musica: Apostolos Kaldaras
Prima esecuzione: Yioryos Dalaras
Altri spettacoli:
Andreas Karakotas
Perché il fabbro ferraio prese incudine e martello
e, -stai buono- costruì una prigione?
Perché ci stessero dentro i tristi dolori,
e non stessero dentro il cuore.
Non c'è notte che passi,
non c'e giorno che passi,
la vita mia è in questo creato
come un Venerdì Santo.
Perché il fabbro ferraio prese incudine e martello
e, -stai buono- costruì una gabbia dorata?
Perché io possa chiudervi questo usignolo,
che forse addolcirà la domenica.
Non c'è notte che passi,
non c'e giorno che passi,
la vita mia è in questo creato
come un Venerdì Santo.
| |
