 |
Στίχοι: Γιώργος Μητσάκης
Μουσική: Γιώργος Μητσάκης
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας Φωνητικά: Καίτη Αμπάβη
Στην εποχή του Πάγκαλου ήταν μακριές οι φούστες
στο Μοναστηράκι αράζανε οι σούστες
λίγοι περπατούσανε τότε με τις κούρσες
σταυροπόδι στις αυλές τι `ναι αυτά που λες
Σήμερα κι οι κόμισσες βαστούν κομπολογάκι
μπότα ως το γόνατο κι αβέρτα τσιγαράκι
κοίτα πώς αλλάξανε τα χρόνια Δημητράκη
σταυροπόδι στις αυλές τι `ναι αυτά που λες
Κι ο μπαϊρακτάρης ο σκληρός δε σήκωνε ζορλίκι
έκοβε απ’ τους μάγκες το ένα το μανίκι
η μαγκιά τους έφευγε και το νταηλίκι
σταυροπόδι στις αυλές τι `ναι αυτά που λες
Σήμερα κι οι κόμισσες βαστούν κομπολογάκι
μπότα ως το γόνατο κι αβέρτα τσιγαράκι
κοίτα πώς αλλάξανε τα χρόνια Δημητράκη
σταυροπόδι στις αυλές τι `ναι αυτά που λες
|  |
Lyrics: Yioryos Mitsakis
Musica: Yioryos Mitsakis
Prima esecuzione: Yioryos Dalaras Fonitika: Kaiti Abavi
Ai tempi di Pangalos le gonne erano lunghe,
a Monastiraki arrivavano i calessi,
poche erano allora le automobili.
I cittadini sedevano alla turca nei cortili, questo è ciò che racconti.
Oggi anche le contesse hanno con se' il komboloi,
hanno lo stivale al ginocchio e fumano all'aperto la sigaretta,
guarda come son cambiati i tempi, Dimitraki.
I cittadini sedevano alla turca nei cortili, questo è ciò che racconti.
E il duro difensore dell'ordine non tollerava la prepotenza,
recideva l'unica manica dalla giacca dei "manghes",
che abbandonavano scapestrataggine e spavalderia.
I cittadini sedevano alla turca nei cortili, questo è ciò che racconti.
Oggi anche le contesse hanno con se' il komboloi,
hanno lo stivale al ginocchio e fumano all'aperto la sigaretta,
guarda come son cambiati i tempi, Dimitraki.
I cittadini sedevano alla turca nei cortili, questo è ciò che racconti.
| |
