 |
Στίχοι: Απόστολος Καλδάρας
Μουσική: Απόστολος Καλδάρας
Πρώτη εκτέλεση: Στράτος Παγιουμτζής Φωνητικά: Λίτσα Χαρμαντά
Άλλες ερμηνείες:
Στράτος Διονυσίου & Καίτη Γκρέυ
Σωτηρία Μπέλλου
Γιώτα Λύδια
Χαρούλα Αλεξίου
Δήμητρα Παπίου
Σ’ ένα βράχο φαγωμένο
από κύμα αγριωπό
ένα σούρουπο είχα κάτσει
λίγο να συλλογιστώ.
Κάθε βήμα στη ζωή μου
είναι πόνος και συμφορά,
θέλω ο δόλιος να πετάξω
μα δεν έχω τα φτερά.
Έτσι μ’ έχει καταντήσει
των ανθρώπων η οργή, *
στρώμα να ’χω τα χορτάρια
και προσκέφαλο τη γη.
*στις ηχογραφήσεις με τον Διονυσίου και τη Λύδια:
μιας γυναίκας η οργή
|  |
Lyrics: Apostolos Kaldaras
Musica: Apostolos Kaldaras
Prima esecuzione: Stratos Payioumtzis Fonitika: Litsa Harmada
Altri spettacoli:
Stratos Dionysiou & Kaiti Ykrey
Sotiria Bellou
Yiota Lydia
Haroula Alexiou
Dimitra Papiou
Su uno scoglio consumato
dalla onda truce
mi ero seduto, al crepuscolo,
a ragionare un po'.
Ogni passo della mia vita
è dolore e disgrazia,
infelice, voglio volare,
ma non ho le ali.
Così mi ha ridotto
la collera degli uomini, *
come giaciglio ho l'erba,
e come cuscino la terra.
*nell'incisione di Dionysiu e Lydia:
la collera di una donna
| |
