 |
Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Απόστολος Καλδάρας
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης
Φυλακή χωρίς αμπάρες και σιδεριές
Μοιάζει το δικό μας σπίτι από τα χτες
Ρημαγμένο προδομένο, όλο καημό
Πού να κάτσω για να κλάψω τον χωρισμό
Ανάθεμα την τύχη μου
Που σ’ έβαλα στο σπίτι μου
Κι από την πρώτη την βραδιά
Σού’δωσα αγάπη και κλειδιά
Δεν μπορώ δεν την αντέχω την ερημιά
Πιο καλά να το `χε κάψει μια πυρκαϊά
Έφερες μες στην καρδιά μου τον χαλασμό
Πού να κάτσω για να κλάψω τον χωρισμό
|  |
Lyrics: Kostas Virvos
Musica: Apostolos Kaldaras
Prima esecuzione: Stelios Kazadzidis
Una prigione senza sbarre ne' catene
sembra la nostra casa da ieri.
Devastato e tradito, provo tanto dolore
che debbo sedermi per piangere la nostra separazione.
Accidenti al mio destino
che ti ha portato fuori di casa mia.
E io dalla prima sera
ti avevo dato amore e chiavi.
Non riesco, non sopporto l'abbandono,
meglio se fosse scoppiato un incendio.
Hai portato la rovina nel mio cuore
e debbo sedermi per piangere la nostra separazione.
| |
