 |
Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Από το άλφα ως το ωμέγα για να φτάσω
δρόμους μ’ αγκάθια ήταν γραφτό μου να περάσω,
κι αστροπελέκια το κορμί μου να χτυπούν,
μα τώρα βρήκα ένα απάνεμο λιμάνι
το λεν αγάπη που ο πόνος δεν το πιάνει,
ευτυχισμένες οι καρδιές που αγαπούν.
Είσαι το άλφα μου και το ωμέγα μου,
είσαι το τέλος μου και η αρχή,
η κάθε σκέψη μου κι όλα τα έργα μου
απ’ την αγάπη σου παίρνουν ψυχή.
"Ο θάνατός σου η ζωή μου" συναντούσα
βασανιζόμουνα, εδάκρυζα, πονούσα,
γιατί οι άνθρωποι σαν λύκοι καρτερούν,
μα τώρα βρήκα το μεγάλο έρωτά μου,
άγγελο φύλακα εσένα έχω κοντά μου
και να με βλάψουν οι μικροί δεν το μπορούν.
Είσαι το άλφα μου και το ωμέγα μου,
είσαι το τέλος μου και η αρχή,
η κάθε σκέψη μου κι όλα τα έργα μου
απ’ την αγάπη σου παίρνουν ψυχή.
|  |
Lyrics: Kostas Virvos
Musica: Yriyoris Bithikotsis
Prima esecuzione: Yriyoris Bithikotsis
Per arrivare dall'alfa l'omega,
era scritto che mi sarei perso sul sentiero dei rovi,
e che i fulmini mi colpissero,
ma ora ho trovato un porto al riparo dai venti,
si chiama amore, e il dolore non lo sfiora,
sono felici i cuori che amano.
Tu sei la mia alfa e la mia omega,
sei la mia fine e il mio inizio,
e ogni pensiero e tutte le mie opere
prendono anima dal tuo amore.
"Mors tua vita mea", avevo degli incontri,
ero tormentato, versavo lacrime, soffrivo,
perché gli uomini sono pazienti come i lupi,
ma ora ho trovato il mio grande amore,
ti ho vicino a me, angelo custode,
e che provino a farmi del male le persone meschine: non ci riusciranno!
Tu sei la mia alfa e la mia omega,
sei la mia fine e il mio inizio,
e ogni pensiero e tutte le mie opere
prendono anima dal tuo amore.
| |
