 |
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου
Άλλη μια μέρα από `κείνες τις ευθείες
που δεν μιλά ελληνικά κάτι σπουδαίο.
Οι εφημερίδες έχουν μόνο αγγελίες
είναι από χρόνια διαβασμένο κάθε νέο.
Άλλη μια μέρα που ξυπνάνε τα θηρία.
Γίνεται ο κόσμος ο πλανήτης των πιθήκων.
Μια πυρκαγιά ξεσπά στην πολυκατοικία
και διακόπτει τα βαλσάκια των ενοίκων.
Αυτό το έργο έχει μόνο πρώτους ρόλους.
Η εποχή αυτή κομπάρσους δε σηκώνει .
με δυο γονείς αριστερούς ονειροπόλους
τόσο καιρό κρατούσα μόνο το κοντάρι
κι ήρθε η στιγμή να βγω να παίξω Αντιγόνη.
Άλλη μια νύχτα που η σκέψη μας φρενάρει
κι ησυχία μας δεν είναι πια ησυχία.
Βγαίνει το πρόσωπό που κλαίει στο φεγγάρι
κι ό,τι αγαπάμε φακελώνεται σε αρχεία.
Αυτό το έργο έχει μόνο πρώτους ρόλους.
Η εποχή αυτή κομπάρσους δε σηκώνει.
με δυο γονείς αριστερούς ονειροπόλους
τόσο καιρό κρατούσα μόνο το κοντάρι
κι ήρθε η στιγμή να βγω να παίξω Αντιγόνη.
Άλλη μια μέρα από `κείνες τις ευθείες
που όσα πιστέψαμε έχουν γίνει ο εχθρός μας
κι οι αγαπημένες περιττές μας ασχολίες
έχουνε γίνει η τροφή του τέρατός μας.
|  |
Lyrics: Yerasimos Efangelatos
Music: Themis Karamouratidis
First version: Natasa Bofiliou
Another of those straight days
When nothing great is conveyed clearly.
The papers contain nothing but ads
even though all the news were read years ago
Another day when beasts awake
And the world becomes a planet for the apes
A fire is set in a block of flats
And interrupts the tenants' songs
This play has only main roles
Supporting actors don't have a chance in this era
Having two left-wing dreamy parents
All this time I was only holding the pole
And there comes the time for me to go out there and play Antigone
Another night when thoughts stunt us
And our quietness is no longer quiet
My face comes out and cries at the sight of the moon
And everything we love gets filed
This play has only main roles
Supporting actors don't have a chance in this era
Having two left-wing dreamy parents
All this time I was only holding the pole
And there comes the time for me to go out there and play Antigone
Another of those straight days
When everything we believed in have become our enemy
And our favourite dispensable habits
Have become food for the beast within us
| |
