 |
Στίχοι: Μάνος Χατζιδάκις
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης & Μαρινέλλα
Άλλες ερμηνείες:
Νίκος Δημητράτος
Νινή Ζαχά
Μαρινέλλα
Βίκυ Λέανδρος
Γιώργος Νταλάρας
Νανά Μούσχουρη
Σαββίνα Γιαννάτου
Ο κυρ Αντώνης πάει καιρός που ζούσε στην αυλή
με ένα κανάτι κι ένα κρεβάτι και με κρασί πολύ.
Είχε δυο μάτια γαλανά κι αχτένιστα μαλλιά
κι ένα λουλούδι πάντα φορούσε στα ρούχα τα παλιά.
Αχ κυρ Αντώνη πώς σ’ αγαπάμε και μαζί σου τ’ άστρα μετράμε,
τις φωτιές για σένα πηδάμε ώσπου να `ρθει βροχή
και το θυμό σου πάντα ξεχνάμε, σαν πουλιά μαζί τριγυρνάμε
σαν παιδιά με σένα γελάμε σαν κάνεις προσευχή.
Ο κυρ Αντώνης βιάζεται να πάει να κοιμηθεί
γιατί το βράδυ στα όνειρά του θέλει να θυμηθεί
ό, τι ποτέ δεν έζησε μες τ’ όνειρό του ζει
μα η νύχτα φεύγει και λυπημένο τον βρίσκει η χαραυγή.
Αχ κυρ Αντώνη πώς σ’ αγαπάμε και μαζί σου τ’ άστρα μετράμε,
τις φωτιές για σένα πηδάμε ώσπου να `ρθει βροχή
και το θυμό σου πάντα ξεχνάμε, σαν πουλιά μαζί τριγυρνάμε
σαν παιδιά με σένα γελάμε σαν κάνεις προσευχή.
Μα ένα βράδυ ο κυρ Αντώνης στρώνει να κοιμηθεί
κι όταν ξυπνάμε τον καρτεράμε στην πόρτα να φανεί.
Μα ο κυρ Αντώνης δε θα βγει ποτέ του στην αυλή
αφού για πάντα μες τ’ όνειρό του θέλησε πια να ζει.
|  |
Text: Manos Hatzidakis
Musik: Manos Hatzidakis
Uraufführung: Stelios Kazadzidis & Marinella
Weitere Aufführungen:
Nikos Dimitratos
Nini Zaha
Marinella
Viky Leandros
Yioryos Dalaras
Nana Moushouri
Savvina Yiannatou
Herr Antonis lebte im Hof, es mag einige Zeit her sein
mit einer Kanne und einem Bett und mit viel Wein
Er hatte zwei blaue Augen und ungekämmtes Haar
trug stets eine Blume, die an seinen alten Kleidern angesteckt war
Ach Herr Antonis wie wir dich mögen und mit dir zusammen die Sterne zählen
für dich springen wir über das Feuer bis es regnet
und deinen Zorn vergessen wir immer, wie Vögel sind wir zusammen unterwegs
wie Kinder lachen wir mit dir, wenn du betest
Herr Antonis hat es eilig schlafen zu gehen
denn abends in seinen Träumen will er Erinnerungen sehen
all das was er nie erlebte, das lebt er in seinem Traum
doch die Nacht geht vorbei und traurig ist er beim Morgengrauen
Ach Herr Antonis wie wir dich mögen und mit dir zusammen die Sterne zählen
für dich springen wir über das Feuer bis es regnet
und deinen Zorn vergessen wir immer, wie Vögel sind wir zusammen unterwegs
wie Kinder lachen wir mit dir, wenn du betest
Doch eines Abends legt sich Herr Antonis schlafen
und als wir aufwachen warten wir an der Tür dass er erscheint
Doch Herr Antonis wird nie mehr in seinen Hof hinaustreten
denn er wollte für immer in seinen Träumen leben
| |
