 |
Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Γρηγόρης Φούντας
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Δυο λουλούδια σε μια γλάστρα
μεγαλώναμε μαζί
και μια νύχτα δίχως άστρα
μας χωρίσαν στη ζωή
Κάποιο χέρι σαν μαχαίρι
σ’ άρπαξε με απονιά
κι έχω μείνει δίχως ταίρι
να πονώ στη μοναξιά
Σε ανθόκηπο σε πήραν
σ’ ένα σπίτι αρχοντικό
και μαραίνεσαι μονάχη
και μαραίνομαι κι εγώ
Κάποιο χέρι σαν μαχαίρι
σ’ άρπαξε με απονιά
κι έχω μείνει δίχως ταίρι
να πονώ στη μοναξιά
Μα γιατί τόση κακία
στων ανθρώπων τις καρδιές
όπου δούνε ευτυχία
ρίχνουν δάκρυ και φωτιές
|  |
Lyrics: Kostas Virvos
Musica: Yriyoris Foudas
Prima esecuzione: Yioryos Dalaras
Come due fiori in un vaso
siamo cresciuti insieme,
e una notte senza stelle
ci hanno separato.
Una mano con un coltello
ti strappò via con violenza,
e sono rimasto senza una compagna
a soffrire in solitudine.
In un giardino di una casa
signorile ti ho ripresa,
e da sola eri appassita,
e ero appassito anche io.
Una mano con un coltello
ti strappò via con violenza,
e sono rimasto senza una compagna
a soffrire in solitudine.
Ma perché tanta malvagità
nei cuori degli uomini,
dove vedono felicità
spargono lacrime e fuoco.
| |
