 |
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Νίκος Αντύπας
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου
Μπορεί και να 'χω τρελαθεί
σκοτάδι μέσα μου βαθύ
ξανά ο ύπνος με ξέχασε
κι η νύχτα βραχνάς
πες μου πού γυρνάς
Τόσες χιλιάδες αστέρια εκεί πάνω
κι εγώ μοναχή μου στη γη
ούτε που ξέρω πού είμαι, τι κάνω
και τι με κρατάει στη ζωή.
Σ’ έχασα και γύρω πια νυχτώνει
Σ’ έχασα κι η πόλη είναι σκληρή
Αγάπη μου, χαρά μου μόνη κι αληθινή...
Μπορεί και να 'χω τρελαθεί
ο ίσκιος σου μ’ ακολουθεί
Κυλά στις στέγες το γέλιο σου
σαν πρωινή βροχή και λιώνει την ψυχή...
Τόσες χιλιάδες αστέρια εκεί πάνω
κι εγώ μοναχή μου στη γη
ούτε που ξέρω πού είμαι, τι κάνω
και τι με κρατάει στη ζωή.
Σ’ έχασα και γύρω πια νυχτώνει
Σ’ έχασα κι η πόλη είναι σκληρή
Αγάπη μου, χαρά μου μόνη κι αληθινή...
|  |
Lyrics: Lefteris Papadopoulos
Music: Nikos Adypas
First version: Haroula Alexiou
I may be crazy
there's darkness inside me.
Sleep has forgotten me again
and the night is a depress
tell me where you are.
There are thousands of stars up there
and i am alone on earth.
I don't even know where i am, what i'm doing
and what keeps me alive.
I lost you and darkness falls.
I lost you and the city is cruel.
My love, my only and real joy.
I may be crazy
your shadow is following me.
Your laughter is sliding on the roofs
like a morning rain and it melts the soul...
There are thousands of stars up there
and i am alone on earth.
I don't even know where i am, what i'm doing
and what keeps me alive.
I lost you and darkness falls.
I lost you and the city is cruel.
My love, my only and real joy...
| |
