 |
Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης
Πρώτη εκτέλεση: Μαρίκα Νίνου & Δημήτρης Ευσταθίου & Πρόδρομος Τσαουσάκης
Άλλες ερμηνείες:
Αλεξάνδρα
Λουκιανός Κηλαηδόνης
Γιώργος Μαργαρίτης
Είμαστε αλάνια, διαλεχτά παιδιά μέσα στην πιάτσα
και δεν την τρομάζουν οι φουρτούνες τη δική μας ράτσα
Τι τα θες, τι τα θες, πάντα έτσι είν’ η ζωή
θα γελάς ή θα κλαις βράδυ και πρωί
Κάθε μας μεράκι γίνεται τραγούδι και το λέμε
και μες στα στραπάτσα μάθαμε ποτέ μας να μην κλαίμε
Τι τα θες, τι τα θες, πάντα έτσι είν’ η ζωή
θα γελάς ή θα κλαις βράδυ και πρωί
Κι αν στην κοινωνία μας χτυπούν αλύπητα οι μπόρες
Μέσα στο τραγούδι φεύγουνε χαρούμενες οι ώρες
Τι τα θες, τι τα θες, πάντα έτσι είν’ η ζωή
θα γελάς ή θα κλαις βράδυ και πρωί
|  |
Lyrics: Eftyhia Papayiannopoulou
Musica: Vasilis Tsitsanis
Prima esecuzione: Marika Ninou & Dimitris Efstathiou & Prodromos Tsaousakis
Altri spettacoli:
Alexandra
Loukianos Kilaidonis
Yioryos Maryaritis
Siamo vagabondi, ragazzi raccattati nella piazza,
e le sventure non fanno tremare la nostra razza.
Che ci vuoi fare? Che ci vuoi fare? Sempre così è la vita,
riderai, oppure piangerai dal mattino alla sera.
Ogni nostra pena diventa una canzone, e la cantiamo,
e abbiamo imparato a non piangere mai quando ci danno una ripassata.
Che ci vuoi fare? Che ci vuoi fare? Sempre così è la vita,
riderai, oppure piangerai dal mattino alla sera.
E se nella società ci colpiscono le burrasche più spietate,
nella canzone felici passano le ore.
Che ci vuoi fare? Che ci vuoi fare? Sempre così è la vita,
riderai, oppure piangerai dal mattino alla sera.
| |
