 |
Στίχοι: Τάσος Οικονόμου
Μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος
Πρώτη εκτέλεση: Στράτος Διονυσίου
Ήμουνα μοναχοπαίδι, ήμουνα μοναχογιός,
κι έχω γίνει ψυχοπαίδι, κι έχω γίνει παραγιός.
Στη δική σου την καρδιά, αφιλότιμη,
πόσο λάθος με μετράς, αφιλότιμη.
Στη δική σου την καρδιά, αφιλότιμη,
πόσο λάθος με μετράς, αφιλότιμη.
Αφιλότιμη!
Ήμουνα ο νοικοκύρης, ήμουνα ο σεβνταλής,
κι έχω γίνει μουσαφίρης, κι έχω γίνει κουρελής.
Στη δική σου την καρδιά, αφιλότιμη,
πόσο λάθος με μετράς, αφιλότιμη.
Στη δική σου την καρδιά, αφιλότιμη,
πόσο λάθος με μετράς, αφιλότιμη.
Αφιλότιμη!
Ήμουνα μοναχοπαίδι, ήμουνα μοναχογιός,
κι έχω γίνει ψυχοπαίδι, κι έχω γίνει παραγιός.
Στη δική σου την καρδιά, αφιλότιμη,
πόσο λάθος με μετράς, αφιλότιμη.
Στη δική σου την καρδιά, αφιλότιμη,
πόσο λάθος με μετράς, αφιλότιμη.
Αφιλότιμη!
|  |
Lyrics: Tasos Oikonomou
Musica: Yioryos Hatzinasios
Prima esecuzione: Stratos Dionysiou
Ero figlio unico, ero figlio unico,
e sono diventato figlio adottivo, e sono diventato ragazzo di bottega.
Nel tuo cuore, svergognata,
quanto hai sbagliato a considerarmi, svergognata!
Ero il padrone di casa, ero il donnaiolo,
e sono diventato ospite, e sono diventato uno straccione.
Nel tuo cuore, svergognata,
quanto hai sbagliato a considerarmi, svergognata!
| |
