 |
Στίχοι: Γιάννης Ρίτσος
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Άλλες ερμηνείες:
Χορωδία Τερψιχόρης Παπαστεφάνου
Γιώργος Νταλάρας
Tόσα χρόνια όλοι πεινάνε,
όλοι διψάνε, όλοι σκοτώνονται
πολιορκημένοι από στεριά και θάλασσα,
έφαγε η κάψα τα χωράφια τους
η αρμύρα πότισε τα σπίτια τους
από τις τρύπες του πανωφοριού τους
μπαινοβγαίνει ο θάνατος
πολιορκημένοι από στεριά και θάλασσα,
έφαγε η κάψα τα χωράφια τους
η αρμύρα πότισε τα σπίτια τους
από τις τρύπες του πανωφοριού τους
μπαινοβγαίνει ο θάνατος
Πάνoυ στα καραούλια πετρώσαν
βιγλίζοντας το μανιασμένο πέλαγο όπου βούλιαξε
το σπασμένο κατάρτι του φεγγαριού.
Tο ψωμί σώθηκε, τα βόλια σώθηκαν,
τώρα γεμίζουν τα κανόνια τους
τώρα γεμίζουν μόνο με την καρδιά τους.
|  |
Text: Yiannis Ritsos
Musik: Mikis Theodorakis
Uraufführung: Yriyoris Bithikotsis
Weitere Aufführungen:
Horodia Terpsihoris Papastefanou
Yioryos Dalaras
So viele Jahre haben alle Hunger,
haben alle Durst, werden alle getötet
belagert vom Festland und vom Meer,
die Hitze hat ihre Felder verbrannt
das salzige Nass hat ihre Häuser angegriffen
durch die Löcher ihrer Mäntel
geht der Tod ein und aus
belagert vom Festland und vom Meer,
die Hitze hat ihre Felder verbrannt
das salzige Nass hat ihre Häuser angegriffen
durch die Löcher ihrer Mäntel
geht der Tod ein und aus
Während ihrer Wache wurden sie zu Stein
als sie das wütende Meer beobachteten in dem
der abgebrochene Mast des Mondes unterging.
Das Brot ist aufgebraucht, die Kugeln sind aufgebraucht,
nun beladen sie ihre Kanonen
nun beladen sie ihre Kanonen mit ihrem Herzen.
| |
